Zbiór szkiców z lat 1979–1989 dotyczących relacji między literaturą a polityką w ostatnich latach komunizmu. Autor przygląda się językowi sprzeciwu wobec tej władzy. Analizując przebieg strajku w sierpniu 1980 roku, pielgrzymki papieskiej z 1987 oraz manifestacji ulicznych z lat osiemdziesiątych, ukazuje, jak walka z komunizmem przebiegała w przestrzeni słów, tekstów i komunikatów.
Po co ja piszę te słowa... [A] Mowa niczyja. Druga wersja szkicu o obcości w mowie Ceremonie inicjacji Broniewski i inni [B] Odzyskane „my” Strajk mówi sam siebie Ulotki zmieniają styl Strona Dobrowolskiego i inne strony. O archeologach, moralistach i ekspertach Wolność czytania Koniec śmiesznych miłości? [C] Referat Referat. Notatki do drugiej części Fragment o przemówieniu władzy Społeczeństwo mówi ulicą Co powiedziano 1 maja 1982 roku w Gdańsku? Liturgia i eksces Mechanizm zbiorowej ekspresji ZAMKNIĘCIE Ze środka ŚWIADECTWO FOTOGRAFII Niech będzie pamiętany Próba opisania (z pamięci) zagubionej fotografii Przypisy Nota bibliograficzna Indeks osób