Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1. Część druga. Stropy i pomosty

Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1. Część druga. Stropy i pomosty

Część druga podręcznika „ Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1” dotyczy obliczania elementów konstrukcyjnych i połączeń występujących w stropach i pomostach o konstrukcji stalowej.
Stropy międzykondygnacyjne, zwane też pośrednimi, służą do poziomego rozdzielenia poszczególnych kondygnacji w budynkach wielopiętrowych. Tworzą one tzw. układ grawitacyjny budynku, przeznaczony do przenoszenia obciążeń pionowych (grawitacyjnych), czyli ciężaru własnego konstrukcji, oraz obciążeń użytkowych. Przyjmuje się, że obciążenia poziome, głównie od działania wiatru na budynek, przenoszone są przez układ stężający w postaci ścian usztywniających, trzonów, tężników kratowych [7, 24]. Stalowe stropy pośrednie występują głównie w budynkach magazynowych, użyteczności publicznej (muzea, archiwa), biurach, rzadziej w budynkach o przeznaczeniu mieszkaniowym.
Pomosty stalowe stosowane są w celu stworzenia dodatkowej kondygnacji na części powierzchni budynku lub zapewnienia dostępu do wyżej położonych instalacji czy urządzeń wewnątrz wysokich hal. Pomosty takie często wykonywane są wzdłuż ścian budynku i wtedy nazywa się je antresolami. W pomostach, do przenoszenia obciążeń na belki stalowe wykorzystywane są blachy żeberkowe lub ażurowe kratki pomostowe.
W tej części podręcznika opisano pokrótce zasady kształtowania i obliczania podstawowych elementów konstrukcyjnych stropów i pomostów stalowych: belek drugorzędnych, podciągów i słupów, a także ich połączeń, ilustrując je krótkimi przykładami obliczeniowymi. Na zakończenie przedstawiono dwa kompletne przykłady projektów budowlanych i wykonawczych stropu pośredniego oraz pomostu stalowego.