Dni Natana
Dni Natana to unikatowe źródło do historii chasydyzmu, mistyczno-pietystycznego ruchu żydowskiego, którego początki sięgają osiemnastowiecznej Europy Wschodniej. Książka opisuje drogę autora, Natana Sternharza (1780-1844) do chasydyzmu, jego służbę w charakterze skryby cadyka Nachmana z Bracławia (1772-1810) a także lata, gdy po śmierci mistrza stanął na czele społeczności jego zwolenników.
Wydane po śmierci Sternharza dzieło obejmuje okres od narodzin autora aż do 1835 roku. W centrum fabuły znajduje się więź, która połączyła w 1802 roku Sternharza z jego mistrzem, Nachmanem z Bracławia. Autor opisuje swoje podróże do cadyka oraz wynikające z tego rodzinne konflikty, a także swoją działalność pisarską i wydawniczą. Szczególne miejsce w narracji zajmuje przejmujący opis ostatnich dni i agonii cadyka bracławskiego oraz jego pogrzebu w Humaniu. Ostatnia część Dni Natana zawiera opis starań autora na rzecz rozpowszechnienia nauk jego mistrza oraz skonsolidowania społeczności jego wyznawców.
Dzieło Sternharza daje wgląd w duchowość i praktyki społeczności bracławskich chasydów z początku XIX w., pokazując jednocześnie osobiste i rodzinne wyzwania stające przed zwolennikami Nachmana z Bracławia. Napisane przystępnym językiem Dni Natana stanowią fascynujące wprowadzenie do historii, zwyczajów, praktyk i wierzeń chasydzkich, widzianych oczami jednego z XIX wiecznych przywódców ruchu.
Wstęp IX
Życie i twórczość Natana Sternharza X
Tło historyczne XXIV
Chasydyzm XXVIII
Nachman z Bracławia XXXIII
Bracławski chasydyzm po śmierci Nachmana XLV
Historia Dni Natana LIV
Charakter i cel Dni Natana LX
Język Dni Natana LXIII
Dni Natana jako źródło do badań nad historią i kulturą LXVI
Nota edytorska LXVIII
Bibliografia LXXI
Dni Natana 1
Wstęp do pierwszego wydania 5
Ustęp 1 [Młodość Natana] 11
Ustępy 2‒49 [W kręgu Nachmana z Bracławia] 13
Ustępy 50‒66 [Śmierć cadyka] 86
Ustępy 67‒111 [Lata późniejsze] 109
Summary 142
Spis ilustracji 144
Indeks 145
Seria Żydzi. Polska. Autobiografia
W serii publikowane są wspomnienia żydowskie z ziem polskich, powstałe od początku XVII do połowy XX w. Planowane jest wydanie 27 tomów, w większości tłumaczeń z języków: hebrajskiego, jidysz, niemieckiego i rosyjskiego, edycja uwzględnia też teksty powstałe w języku polskim.
Seria prezentuje fascynujące ludzkie historie, opowiedziane personalnie, pełne przygód, emocji, wydarzeń historycznych oraz prozy codziennego życia. Są one osadzone w kulturze żydowskiej, ale bezpośrednio związane z historią Polski. Autorzy prezentują różne warstwy społeczne, są wśród nich osoby o rozmaitym wykształceniu i stopniu religijności, mieszkańcy wielkich miast i miasteczek, postaci znane i takie, które nie wyróżniały się czymś szczególnym, ale ich wspomnienia dostarczają wielu ciekawych szczegółów z zakresu obyczajowości i historii życia codziennego, a niekiedy bezcennych informacji o wielkich wydarzeniach historycznych, w których przyszło im uczestniczyć. Zespół osób pracujących nad edycją serii liczy ponad 30 osób. Są w nim tłumacze, redaktorzy i badacze (historycy, literaturoznawcy, socjologowie, religioznawcy, językoznawcy).
Seria ukazuje się w ramach projektu „Kanon literatury wspomnieniowej Żydów polskich” realizowanego pod kierunkiem Katedry Judaistyki Uniwersytetu Wrocławskiego, we współpracy z Muzeum Historii Żydów POLIN. Projekt finansowany jest przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.