Ugrupowania postsolidarnościowe w systemie partyjnym Trzeciej Rzeczypospolitej

Ugrupowania postsolidarnościowe w systemie partyjnym Trzeciej Rzeczypospolitej

Polityczne znaczenie „Solidarności” oraz ugrupowań postsolidarnościowych w ostatnich trzech dekadach podkreśla w szczególności to, że w tym okresie, w latach 1993–1997 oraz 2001–2005, środowiska te nie współtworzyły parlamentarnego zaplecza dla rządu. Gabinety Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Jana Olszewskiego, Hanny Suchockiej oraz Jerzego Buzka postsolidarnościowy charakter miały z pewnością. Utrzymując jednak narrację o ugrupowaniach post-postsolidarnościowych, należałoby do tego grona zaliczyć także rządy tworzone z udziałem Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej, czyli gabinety z lat 2005–2019. Uznając zasadność tego typu propozycji, postsolidarnościowy charakter miały rządy sprawujące w ostatnich trzech dekadach władzę przez 22 lata.

Uwzględniając powyższe rozważania, należy również podkreślić, że w ostatnich latach zainteresowanie tematyką rządów i partii postsolidarnościowych ponownie wzrasta. Podsumowania działalności rządów solidarnościowych podjęli się Antoni Dudek oraz zespół badaczy z Arkadiuszem Żukowskim na czele. Swoich opracowań doczekały się również niektóre partie o solidarnościowym rodowodzie, np. Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna, Unia Wolności czy Akcja Wyborcza Solidarność […]. Zauważamy jednak, że ta tematyka nadal wymaga aktywności badawczej i rzetelnej analizy. Tym też motywowaliśmy przygotowanie prezentowanego opracowania. Za cel postawiliśmy sobie wieloaspektowe przedstawienie wielu problemów z zakresu funkcjonowania partii postsolidarnościowych w ciągu ostatnich trzech dekad.