Sztab Generalny (Główny) Wojska Polskiego w latach 1918-1939
Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania Sztabu Generalnego (Głównego) od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 r. do wkroczenia Armii Czerwonej na terytorium Polski we wrześniu 1939 r. Autor starał się wyjaśnić, do jakich tradycji i wzorów nawiązywał powstały w październiku 1918 r. Sztab Generalny, jaką rolę odegrał Sztab Generalny Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w czasie wojen o granice i suwerenność Polski w latach 1918-1921. Kolejne pytania dotyczą kompetencji i zadań Sztabu Generalnego do przewrotu majowego oraz w latach 1926-1935, tego w jakim stopniu Sztab Główny przygotowywał wojsko do zbliżającego się konfliktu zbrojnego oraz jak pracował Sztab Naczelnego Wodza we
wrześniu 1939 r. Ze względu na ograniczone ramy, praca pomija problematykę wychowania i inne elementy działalności tej instytucji. Nie pretendując do wszechstronnego i wyczerpującego omówienia całej działalności Sztabu Generalnego (Głównego) w latach międzywojennych, prezentuje ona jedynie najważniejsze – w mniemaniu autora – zagadnienia.
Książka uwzględnia kształtowanie się instytucji sztabowych w Polsce do 11 listopada 1918 r. Upadek powstania kościuszkowskiego zakończył okres przedrozbiorowy historii Wojska Polskiego. Sztaby wojskowe zaczęły się odradzać w latach 1806-1807 w wojsku wystawionym przez Księstwo Warszawskie. W 1808 r. ukształtował się Sztab Generalny armii Księstwa Warszawskiego.(Fragment Wstępu)
Wstęp 5
ROZDZIAŁ 1
SZTAB GENERALNY (SZTAB GENERALNY NACZELNEGO DOWÓDZTWA) WOJSKA POLSKIEGO W CZASIE WOJEN O GRANICE I SUWERENNOŚĆ POLSKI (1918-1921) 12
1. 1. Zarys instytucji sztabowych w Polsce do 11 listopada 1918 r 12
1. 2. Sztab Generalny Wojska Polskiego od listopada 1918 do marca 1919 r 39
1. 3. Sztab Generalny Naczelnego Dowództwa w wojnie polsko-rosyjskiej 1919-1920 50
1. 4. Rola Sztabu Generalnego Naczelnego Dowództwa WP w wojnie polsko-ukraińskiej o wschodnią granicę oraz we wspieraniu powstania wielkopolskiego i powstań śląskich 70
ROZDZIAŁ 2
SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO W LATACH 1921-1926 100
2. 1. Organizacja i kompetencje Sztabu Generalnego 100
2. 2. Rola Sztabu Generalnego w wypracowaniu doktryny wojennej 116
2. 3. Plany mobilizacyjne 124
2. 4. Planowanie wojenne 140
2. 5. Udział Sztabu Generalnego w sojuszniczych konferencjach sztabowych 153
ROZDZIAŁ 3
SZTAB GENERALNY (GŁÓWNY) WOJSKA POLSKIEGO 1926-1935 165
3. 1. Zmiana kompetencji Sztabu Generalnego (Głównego) 165
3. 2. Prace nad kolejnym planem mobilizacyjnym 183
3. 3. Wkład Sztabu Generalnego (Głównego) w wypracowanie stanowiska na konferencję rozbrojeniową 190
ROZDZIAŁ 4
SZTAB GŁÓWNY WOJSKA POLSKIEGO W OKRESIE PRZYGOTOWAŃ DO WOJNY (1935-1939) 209
4. 1. Zmiana kompetencji i zadań Sztabu Głównego 209
4. 2. Ocena zagrożenia wojennego ze strony potencjalnych agresorów 216
4. 3. Plan modernizacji i rozwoju sił zbrojnych 227
4. 4. Plan mobilizacyjny 237
4. 5. Prace nad planem „Wschód” i „Zachód” 245
4. 6. Sztab Główny w okresie bezpośredniego zagrożenia wojennego 262
4. 7. Sztab Naczelnego Wodza we wrześniu 1939 roku 276
Zakończenie 290
Wykaz skrótów 295
Załączniki 296
Bibliografia 299
Indeks osób 317