Strategie autoprezentacyjne w reportażach podróżniczych Wojciecha Cejrowskiego - Zakończenie

Strategie autoprezentacyjne w reportażach podróżniczych Wojciecha Cejrowskiego - Zakończenie

Wojciecha Cejrowskiego technik autoprezentacyjnych, które demaskuje, uwydatniając nawet najdrobniejsze ich przejawy, za pomocą których świadomie kreuje swój własny wizerunek oraz – z pozoru niepostrzeżenie, ale umiejętnie – steruje jego odbiorem przez czytelnika. Mamy nadzieję, że książka będzie zachętą do podjęcia dalszych – bardziej kompleksowych badań – nad strategią autoprezentacji Cejrowskiego również w innych aspektach jego bogatej (i jakże wzbudzającej emocje i kontrowersje) działalności dziennikarskiej. Celem książki nie jest oczywiście wartościowanie tych technik autoprezentacyjnych – wszak o sukcesie książki stanowi między innymi indywidualny zamysł twórczy i świadomość pisarska jej autora, a ich wykorzystanie leży już tylko w jego gestii. Jak dowodzi liczba sprzedanych egzemplarzy Rio Anacondy oraz Gringo wśród dzikich plemion, Cejrowski osiągnął niewątpliwie sukces czytelniczy, choć na próbę odpowiedzi na pytanie, jakie jest miejsce Wojciecha Cejrowskiego w historycznoliterackim szeregu wybitnych polskich podróżopisarzy, wśród których, naszym zdaniem, należy wymienić zwłaszcza Olgierda Budrewicza, Alinę i Czesława Centkiewiczów, Arkadego Fiedlera, Ferdynanda Goetla, Ryszarda Kapuścińskiego, Antoniego Ossendowskiego, Ksawerego Pruszyńskiego, Melchiora Wańkowicza i Lucjana Wolanowskiego, będziemy musieli jeszcze poczekać.