Ocalisz życie, może swoje własne. Opowiadania zebrane

Ocalisz życie, może swoje własne. Opowiadania zebrane

Znakomite opowiadania jednej z najlepszych amerykańskich pisarek XX wieku zgromadzone w jednym tomie.

Ocalisz życie to zbiór opowiadań Flannery O’Connor zawierający również utwory niewydane dotąd po polsku. Autorka opisuje w nich świat dobrze sobie znany – w Georgii, na południu USA, spędziła prawie całe życie. Obraz, który wyłania się z jej prozy, nie napawa optymizmem. Lekko, z prostotą i pewną dozą groteski pisarka kreśli przejmujące losy postaci, które miotają się w nieprzyjaznym świecie. Sam tytuł mówi wiele o tych świetnych nowelach – nawet gdy człowiek dąży ku temu, by być dobrym, poczucie własnej obcości, które przychodzi do niego z zewnątrz, nie pozwala mu na to. Ludzie są tu sobie obojętni, wrodzy; zbrodnia i śmierć stanowią element codzienności. Zastanawia los dzieci, pozostawionych samopas lub osieroconych przez rodziców. Mali bohaterowie zaglądają do miejscowych muzeów osobliwości niczym pod podszewkę życia, odkrywają nikczemny świat dorosłych. Niezrozumienie jego prawideł miesza się z pojęciem grzechu i strachem przed karą Bożą, które kiełkują w dziecięcych umysłach.

Utwory zostały ułożone w kolejności ich powstawania, a wydanie opatrzone jest przedmową Roberta Giroux, legendarnego amerykańskiego wydawcy i redaktora, przyjaciela O’Connor.



Mary Flannery O'Connor (1925–1964) – pisarka amerykańska. Autorka dwóch powieści: Mądrość krwi i Gwałtownicy je porywają (PIW 1997) oraz trzydziestu jeden ukończonych opowiadań . Była żarliwą katoliczką, co znalazło odzwierciedlenie w jej utworach. Opisuje w nich krytycznie, z wielkim talentem, Południe USA, gdzie się urodziła i mieszkała niemal całe życie. Jej hobby była hodowla ptactwa. Zmarła przedwcześnie w wyniku choroby (cierpiała na toczeń rumieniowaty).



„Wszyscy czuliśmy gorycz po jej stracie. Ale zaskakujące jest to, co nam po niej pozostało: opowiedziane przez nią historie są nadal żywe, a ich sens uderza w nas z jeszcze większą mocą”.

– Walter Clemons, „Newsweek”