Wykładnia autonomiczna pojęć prawa spółek w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Wykładnia autonomiczna pojęć prawa spółek w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Niniejsza publikacja stanowi pierwsze monograficzne opracowanie koncepcji wykładni autonomicznej pojęć prawa spółek. Podstawowym celem publikacji jest przedstawienie sposobu rozumowania Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przy poszukiwaniu jednolitego ponadnarodowego brzmienia pojęć prawa spółek oraz ich gruntowne omówienie według zaproponowanej systematyki.

W publikacji omówiono:
rolę TSUE w procesie interpretacji norm prawa unijnego, ze szczególnym uwzględnieniem istoty procedury pytań prejudycjalnych;
mechanizmy wykładni autonomicznej, w tym genezę, zasady, dyrektywy oraz granice wykładni;
sposób kształtowania oraz wagę znaczeniową autonomicznych pojęć prawa spółek;
autonomiczne pojęcia prawa spółek immanentnie związane ze swobodami traktatowymi, z położeniem nacisku na procesy mobilności spółek oraz problematykę „złotej akcji";
autonomiczne pojęcia prawa spółek mające swoje źródło w aktach prawa wtórnego, w tym zagadnienia dotyczące transparentności danych o spółkach oraz ich oddziałach, podwyższenia kapitału zakładowego, łączenia się spółek akcyjnych, a także związane ze sprawozdawczością, uczestnictwem pracowników oraz ofertą publiczną i wprowadzaniem do obrotu papierów wartościowych.

Monografia jest przeznaczona zarówno dla przedstawicieli nauki zajmujących się prawem handlowym oraz europejskim, jak również praktyków prawa: sędziów, adwokatów, radców prawnych. Jest także skierowana do przedsiębiorców prowadzących lub planujących podjąć transgraniczną działalność gospodarczą. Będzie ponadto użyteczna dla studentów i absolwentów studiów prawniczych oraz aplikantów.

Monografie Prawnicze to seria, w której ukazują się publikacje omawiające w wyczerpujący sposób określone instytucje czy zagadnienia prawne. Adresujemy ją przede wszystkim do prawników poszukujących wnikliwego ujęcia tematu, łączącego teorię (poglądy doktryny, elementy prawnoporównawcze) i praktykę (bogaty wybór orzecznictwa). A tego – ze względu na brak miejsca – nie znajdziemy nawet w komentarzach.