Wilno i Litwa PASCAL LAJT

Wilno i Litwa PASCAL LAJT

Ostra Brama – symbol Wilna
Zamek na wyspie w Trokach
Republika Zarzecza – dom wileńskiej bohemy
Gdzie Gustaw przemienił się w Konrada?
Kim są Karaimi?
Druskieniki – alternatywa dla polskich uzdrowisk?
Gdzie spoczywa serce Piłsudskiego?
Wilno i Litwa, czyli nowe spojrzenie na nadbałtycki kraj i jego stolicę. Po wyjeździe z Pascalem zarecytujesz: „Litwo! Ojczyzno moja!”.
Zielone latem, czerwono-żółto-zielone jesienią, białe zimą – Wilno zasypia tuż po Nowym Roku, aby obudzić się na Jarmark Kaziukowy i z pierwszymi dniami wiosny ponownie zakwitnąć.
Ana Uždavinyte, autorka przewodnika
Mickiewicz spędził w Wilnie dziewięć lat (z przerwami), ale to całkowicie wystarczyło, aby do dziś pozostał jedną z najważniejszych postaci w historii miasta – nie tylko dla Polaków, ale i dla Litwinów, także uważających go za „swojego”. Ba, prawa do Mickiewicza nie można też całkowicie odbierać Białorusinom!
I choć Polacy są o Mickiewicza trochę zazdrośni i wielu z nich razi np. spotykane tu i ówdzie litewskie „Adomas Mickievičius”, chyba nam samym nie ubędzie wieszcza, jeśli przyznamy, że przecież i on sam, i jego twórczość wywodzą się z Litwy. Przynajmniej najsłynniejszy mickiewiczowski incipit, „Litwo! Ojczyzno moja!”, powinien do tego zobowiązywać.
Jacek Podsiadło, poeta i prozaik