Książka jest próbą ukazania, dlaczego opowieść o własnym życiu jest ważna dla refleksyjnego samorozpoznania, (re)konfigurowania, (re)konstruowania czy zaakceptowania samego siebie. W przyjętej koncepcji narracji dokonano syntezy różnorodnych i wieloaspektowych doświadczeń czasowych, które otwierają zarówno opowiadającego, jak i słuchającego na pluralistyczny obraz społecznego świata. Na ludzką kondycję składają się bowiem wybory między różnymi działaniami, stylami życia, uczuciami czy wartościami. Ideałem demokratycznego i pluralistycznego społeczeństwa jest akceptacja istnienia wielu sposobów życia, przy czym podejmowane decyzje są determinowane zarówno indywidualnymi preferencjami, jak i kulturowymi uwarunkowaniami, w które wpisana jest jednostka. Dlatego niezwykle ważne jest wsłuchanie się w (auto)narracje osób wykluczonych, dyskryminowanych czy marginalizowanych, dla których poszukiwanie własnej tożsamości jest nie tylko sensem życia, lecz także wiąże się z fundamentalnymi zmianami w ich osobowości i sytuacji prawnej. Tożsamość narracyjna pozwala odkryć i wysłowić samego siebie, zaś owa artykulacja jest doniosła, ponieważ w dalszej perspektywie ułatwia pozostanie wiernym sobie, odnalezienie własnej drogi życia i prawdziwej podmiotowości prawnej, a także otwiera nas na innych.
Wstęp 11 I. Nowoczesne odczytanie tożsamości i prawa do tożsamości 19 1. Wielowymiarowość i wieloznaczność pojęcia tożsamości 19 2. Kryzys tożsamości jako „atrybut” nowoczesności 30 3. Pojęcie i treść prawa do tożsamości 36 II. Narracja i tożsamość narracyjna 43 1. Pojęcie narracji i jej rola w rozumieniu tożsamości jednostki ludzkiej 43 2. Interakcyjna tożsamość narracyjna w poglądach MacIntyre’a, Taylora, Ricoeura i Giddensa 46 2.1. Cnota i tradycja jako źródła podmiotowości narracyjnej Alasdaira MacIntyre’a 46 2.2. Charlesa Taylora ideał autentyczności człowieka 52 2.3. Tekst literacki jako podstawa interpretacji sensu opowieści o życiu u Paula Ricoeura 59 2.4. Narracja jako atrybut nowoczesnego ujmowania tożsamości przez Anthony’ego Giddensa 66 3. Refleksyjność i kreacyjność podmiotowości narracyjnej 71 4. Opowieść o własnym życiu jako element jedności narracyjnej formy 75 III. Studium przypadku opowieści o własnym życiu 83 1. Kairos – moment obudzenia podmiotowej refleksji i procesu autokreacji 83 2. Sprawy sądowe osób LGBTQ+ jako moment kairotyczny dla tożsamości jednostki 91 3. Wybór stylu życia jako wyraz dążenia do autokreowania tożsamości narracyjnej 102 IV. Autentyczna podmiotowość prawna człowieka w ujęciu narracyjnym 115 1. Człowiek narracyjny a refleksyjne prawo 115 2. Uznanie prawne a tożsamość każdego podmiotu 120 3. Tożsamość narracyjna jako kategoria identyfikująca podmiotowość prawną człowieka 126 4. Prawo jako środek ochrony szczerej opowieści o własnym życiu 133 5. Odkrywanie odpowiedzialnej podmiotowości prawnej jako kontinuum własnej narracji i historii wspólnoty 137 Podsumowanie 153 Podziękowania 167 Bibliografia 169