Siła precyzji Jak inżynierowie konstruowali współczesny świat

Siła precyzji Jak inżynierowie konstruowali współczesny świat

Śrubka, samolot, karabin czy soczewka – do wytworzenia tych i wielu innych otaczających nas przedmiotów potrzebne są precyzyjne narzędzia produkcji i odpowiednie metody pracy. Czy wiemy jednak, czym jest precyzja, kiedy się narodziła i komu ją zawdzięczamy? I w jaki sposób ją mierzyć?

Sięgając do początków angielskiej rewolucji przemysłowej, Simon Winchester opisuje przełomowe wynalazki, jakie doprowadziły do stworzenia współczesnych technologii opartych na precyzji. Przywołuje całą galerię niezwykłych postaci: inżynierów, pasjonatów i konstruktorów, takich jak Joseph Bramah, projektant nowoczesnego zamka do drzwi, Henry Maudslay, twórca koncepcji idealnie płaskiej powierzchni, czy John Whitworth, pomysłodawca mikrometru mierzącego z tolerancją błędu do jednej milionowej cala. Autor przybliża historię samochodu marki Rolls-Royce, aparatu Leica czy teleskopu Hubble’a, jak również przygląda się przełomowym odkryciom, jakie dokonują się współcześnie w USA, Europie Zachodniej i Azji.

Siła precyzji to fascynująca opowieść o zapomnianych bohaterach i ich wynalazkach, które ukształtowały dzisiejszy świat. To zarazem próba zrozumienia znaczenia precyzji dla współczesnego człowieka i pytanie o granice jej zastosowań.

Czy wiesz, że:

do lat 40. XIX wieku każda śruba i nakrętka były unikatowe, co sprawiało, że trudno było je dopasować?
„zamek wyzwanie” Bramaha, przez 61 lat wystawiony w oknie warsztatu w Londynie, sforsował Alfred Hobbs, któremu zajęło to 55 godzin?
powietrze w hali, w której produkowane są mikroprocesory, jest pięć milionów razy czystsze od tego, którym oddychamy na co dzień?


Nasze niebo przecinają satelity; szpitale są wyposażone w niezwykłe maszyny; nosimy w kieszeni telefony o większej mocy obliczeniowej niż ogromne komputery, które zaledwie pół wieku temu wysłały ludzi na Księżyc. Wszystkie te rzeczy były możliwe dzięki wybitnym, obsesyjnym perfekcjonistom, zasługującym na największe pochwały.
Steve Donoghue, „The Christian Science Monitor”