Procesor duszy

Procesor duszy

Świat kilka wieków po katastrofie ekologicznej, spowodowanej wybuchami nuklearnymi w Europie. Ludzie żyją wtłoczeni w żelazne ramy kodeksu, nad którego przestrzeganiem czuwa wojsko i policja, dysponujące niemal nieograniczopnymi prawami. Estrella Solis jest nauczycielką klas podstawowych w nowoczesnej szkole. Jest samotna, gdyż w społecznej klasyfikacji rozrodczej ma stopień "0" co oznacza całkowity zakaz posiadania dzieci. Z tego powodu odsunęła się od niej nawet własna rodzina. Jedyną rzeczywiście bliską jej istotą jest Towarzysz, android z serii zaprojektowanej wyłącznie w tym celu, by ratować ludzi przed samotnością. Raul, bo takie imię nosi Towarzysz Etty, jest dla niej czymś znacznie więcej niż tylko sztuczną inteligencją.

Niespodziewanie Etta otrzymuje propozycję wzięcia udziału w bezprecedensowej wyprawie, mającej na celu stworzenie pozaziemskiej kolonii na jednym z księżyców Jowisza. Za namową dawnej przyjaciółki, Weroniki Hornet, decyduje się skorzystać z okazji na przeżycie wielkiej przygody. W drogę zabiera ze sobą androida. W centrum szkoleniowym okazuje się, ze Raul nie będzie jedynym Towarzyszem, biorącym udział w locie. Gdy po wielu perturbacjach, spowodowanych działaniami organizacji przeciwnej wyprawie, dochodzi wreszcie do startu i nie odwrotu, załogi flotylli statków kosmicznych dowiadują się, że w istocie są wysyłani poza granice układu słonecznego, na planetę odkrytą stosunkowo niedawno, a wyposażoną we własne niewielkie słońce. Muszą spędzić w podróży prawie dwa lata, zamiast planowanego wcześniej miesiąca. Początkowo ludzie trzymają się nieźle, jednak wraz z upływem czasu rośnie frustracja i niewiara w powodzenie wyprawa. Kapitan Kirk Willner musi walczyć nie tylko z trudnościami obiektywnymi, ale z niepokojami w pięciu praktycznie oddzielonych od siebie załogach, a także z ujawniającymi się nagle sabotażystami, którym wcale nie zależy na tym, by statki dotarły do celu. Uwięzionym w ciasnych statkach ludziom pomagają androidy, które nie ulegają emocjom, są wytrzymałe na ekstremalne warunki zewnętrzne i, co bardzo istotne, potrafią podejmować samodzielnie najważniejsze decyzje.

Luiza "Eviva" Dobrzyńska, warszawianka, z zawodu technik medyczny. Pisze od dwunastego roku życia.



Prowadzi blog "Stara panna i morze", liczący na dzień dzisiejszy ponad dwa miliony odsłon

Recenzuje nowości książkowe dla portali Szuflada.net i Paradoks.net.pl

Pisze artykuły dla portali Referia i wGospodarce.pl

Jej krótsze formy, zamieszczane w internecie, były kilkakrotnie nagradzane, międy innymi przez portale Mythai i Efantastyka. Utwór "I pójdę pod cyprysy złorzeczyć jego laurom" otrzymał wyróżnienie w konkursie Polconu "Osiodłać fantazję". Debiutancka książka "Dusza" zajęła I miejsce w pierwszej edycji konkursu Literacki Debiut Roku, została jednak później zdyskwalifikowana z powodu naruszenia jednego z punktów regulaminu (zakazu wcześniejszej publikacji). Ta sama książka otrzymała też II miejsce w głosowaniu na Nagrodę Nautilusa 2013. Kontynuacja "Duszy", "Kawalkada", została wybrana "Książką na wiosnę 2012" w kategorii sf i fantasy w konkursie portalu granice.pl.