Pnin

Pnin

Komiczno-tragiczna powieść kampusowa, która zachwyciła czytelników.
Pnin to poczciwy i dość nieporadny profesor na Uniwersytecie Waindell. Ten nieco zagubiony i nieprzystosowany rosyjski emigrant próbuje odnaleźć się w amerykańskim środowisku akademickim przełomu lat czterdziestych i piećdziesiątych XX wieku i zachować godność. Nie jest to łatwe zadanie, gdyż otoczony nieprzychylnymi osobami i intrygantami raz po raz staje sie ofiara nie tylko komicznych i zarazem smutnych nieporozumień, ale także subtelnych spisków oraz nieprzyjemnych manipulacji.
Pnin to jedna z najbardziej lubianych książek Nabokova. Na pierwszy rzut oka wydaje się ona najmniej skomplikowanym dziełem pisarza. Okazuje się jednak, że autor po raz kolejny zastawia na czytelnika literackie pułapki, zmuszając go do wyjścia poza dosłowne rozumienie tekstu i zachecajac do nieoczekiwanych
interpretacji.

Vladimir Nabokov (1899–1977) – pisarz rosyjsko-amerykański, fi lolog, tłumacz. Pochodził z bogatej arystokratycznej rodziny z tradycjami. W 1919 roku wyemigrował do Berlina, trzy lata pózniej ukończył studia w Cambridge.
W okresie miedzywojennym mieszkał w Niemczech i we Francji, gdzie powstały jego pierwsze powieści napisane po rosyjsku.
W 1940 roku wraz z rodzina przeniósł sie do Stanów Zjednoczonych i odtąd pisał wyłącznie po angielsku. W 1959 roku wrócił do Europy i osiadł w Szwajcarii. Najbardziej popularne dzieło autora to wydana w 1955 roku Lolita (wyd. XI, W.A.B. 2021) ukazujaca zamiłowanie do zawiłych gier słownych i opisowych szczegółów, które charakteryzowały jego twórczość literacką.
Pnin został wydany w 1957 roku. Książkę tę zalicza sie do powieści kampusowych. I choć może się ona wydawać bardziej przystępna i tradycyjna niż pozostałe teksty autora, nic mniej mylnego. Nabokov po raz kolejny zaskakuje swoich czytelników i podejmuje z nimi subtelną literacką grę, nakłaniając ich do uważnej i świadomej lektury.
Hobbystycznie Nabokov zajmował się układaniem zadań szachowych, był także uznanym badaczem motyli.