Nawożenie mineralne jako czynnik determinujący wpływ siarki na plonowanie, skład chemiczny i jakość roślin uprawnych

Nawożenie mineralne jako czynnik determinujący wpływ siarki na plonowanie, skład chemiczny i jakość roślin uprawnych

Niniejsza praca stanowi próbę kompleksowego podejścia do nawożenia siarką. W pracy wykazano związek między efektywnością nawożenia tym składnikiem a relacjami pozostałych składników nawozowych, w tym stosunkiem azotu do fosforu, potasu i magnezu. Prezentowane badania zarówno wazonowe, jak i polowe potwierdziły znaczący wpływ nawożenia siarką na ilość i jakość plonu nie tylko rzepaku, ale również gatunków roślin uprawnych o mniejszych potrzebach pokarmowych w stosunku do tego składnika (zboża). Równocześnie wykazano znaczący wpływ relacji azotu do fosforu, potasu i magnezu na efektywność nawożenia siarką. Określenie optymalnego stosunku N:P:K i dawki magnezu w doświadczeniu wazonowym oraz stosunku N:P:K:Mg w doświadczeniu polowym jako czynnika determinującego wpływ siarki na kształtowanie plonu i jego parametry jakościowe ma duże znaczenie nie tylko dla praktyki rolniczej, lecz także dla przemysłu nawozowego.
Badania przeprowadzono w celu określenia optymalnego stosunku N:P:K i dawki magnezu (doświadczenie wazonowe) oraz stosunku N:P:K:Mg (doświadczenie polowe) jako czynników determinujących wpływ siarki, w celu uzyskania wysokich i jednocześnie dobrych pod względem jakościowym plonów testowanych gatunków roślin (rzepak jary i ozimy, pszenica jara i ozima, jęczmień jary). Przeprowadzono doświadczenie wazonowe i polowe. Trzyletnie doświadczenie wazonowe prowadzono w latach 2004–2006 w hali wegetacyjnej na materiale glebowym pobranym z warstwy ornej gleby brunatnej o składzie granulometrycznym gliny piaszczystej. Eksperyment założony metodą kompletnej randomizacji obejmował 3 czynniki zmienne: dawkę siarki, dawkę magnezu oraz stosunek N:P:K zastosowane na trzech poziomach. Roślinami testowymi były: rzepak jary (Brassica napus L.), pszenica jara (Triticum aestivum L.) i jęczmień jary (Hordeum vulgare L.). Doświadczenie polowe wykonano w czterech powtórzeniach metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (split-plot), na glebie brunatnej wytworzonej z lessu o składzie granulometrycznym pyłu ilastego. Przeprowadzono je w płodozmianie z czterema gatunkami roślin: rzepakiem ozimym (Brassica napus L.), pszenicą ozimą (Triticum aestivum L.), jęczmieniem jarym (Hordeum vulgare L.) i burakiem cukrowym (Beta vulgaris L.).