Media wobec śmierci Tom 2

Media wobec śmierci Tom 2

Parafrazując znane powiedzenie, odnoszące się pierwotnie do prasy, można
powiedzieć, że nic tak nie ożywia przekazu medialnego jak trup… W dobie komercjalizacji
mass mediów oraz traktowania informacji wyłącznie w kategorii towaru
i zysku, sensacja oraz rozrywka stały się swoistym paradygmatem wszelkich
przekazów medialnych1. W świecie mediów, jak i w innych wymiarach rzeczywistości,
dokonuje się obecnie zmaganie między – najogólniej mówiąc – dwoma
koncepcjami dziennikarstwa oraz przekazu medialnego. Pierwsza, inspirowana
w decydującej mierze przez chrześcijańską etykę i hierarchię wartości wynikających
z Dekalogu oraz ideałów Ewangelii, za fundamentalne przesłanie odnoszące
się do mediów uważa prawdę, dobro i piękno2; zdobywanie i przekazywanie
informacji służyć powinno człowiekowi, który ma prawo do prawdy, oraz dobru
wspólnemu, by społeczeństwo, zwłaszcza w procesie globalizacji, poszukiwało
dróg jedności i tworzenia wspólnoty ogólnoludzkiej. Badacze reprezentujący rozmaite ośrodki naukowe, także zagraniczne,
podjęli się niełatwego zadania ukazania rozmaitych aspektów obecności
śmierci w przekazach medialnych. Poruszony został również problem dziennikarstwa
jako… śmiertelnie niebezpiecznego zawodu, i to nie tylko w kontekście
działań wojennych, ale – czy nie głównie? – politycznych.