Mapy dwudziestolecia 1989-2009. Linie ciągłości
Przedstawiane propozycje interpretacyjne, zebrane w książce Mapy dwudziestolecia 1989–2009. Linie ciągłości, zostały osadzone w kontekście zasadniczych poszukiwań funkcjonowania literatury w nowej rzeczywistości. Zasadniczą część książki stanowią rozprawy, artykuły, szkice, będące autorskim rozpoznaniem interpretacyjnym i propozycja czytania pewnego nurtu literatury dwudziestolecia: „tożsamościowego”, określanego na kartach książki metaforycznym pojęciem „zapisywania mapy”.
Od autora 7
I. W rozproszeniu 13
1. Stan rozproszenia (1995) 15
2. Od „zaniku centrali” do „centrali” 25
II. Zapisywanie mapy 57
1. Miasto-palimpsest 59
2. „Fanatyk” detalu i miejsca? O wczesnej prozie Stefana Chwina 81
3. Lekcje rzeczy według Stefana Chwina 103
4. Schulz i proza lat dziewięćdziesiątych. Rekonesans 125
5. Mit Galicji a idea „mojej Europy” (Stasiuk–Andruchowycz–Topol) 151
6. Podróże i mapy Andrzeja Stasiuka 173
7. Na widnokręgu i poza widnokręgiem 201
III. Dyskursy krytyczne i diarystyczne (z odzysku) 217
1. Gustaw Herling-Grudziński— głosy krytyka bezkompromisowego 219
2. Włodzimierz Odojewski jako krytyk literacki 237
3. Kajety i dzienniki Józefa Czapskiego 251
4. Gesty pożegnania. Wokół krytyki senilnej Jana Błońskiego
i Czesława Miłosza 273
IV. Zamiast zakończenia 307
1. O najważniejszym 1989–2009 (2009) 309
Nota bibliograficzna 317
Indeks osobowy 321