Koniec z makiawelistycznym zarządzaniem, od teraz podmiotowe przywództwo

Koniec z makiawelistycznym zarządzaniem, od teraz podmiotowe przywództwo

Na skutek upowszechnienia się w przedsiębiorstwach informatyki w ostatnich latach wiele się zmieniło. Pisałem o tym w książkach „Podmiotowość pracy w sieci" (2013) i „Talenty w firmie" (2015). Nastąpiło znaczne upodmiotowienie pracowników. Teraz już coraz mniej skuteczne okazuje się makiawelistyczne, autokratyczne zarządzanie, a ogromnego znaczenia nabiera upodmiotowiające pracownika pobudzanie i rozwijanie jego potencjału twórczego oraz grupowe rozwiązywanie problemów, które w dzisiejszej, konkurencyjnej gospodarce muszą być rozwiązane kilkakrotnie szybciej niż kilkanaście lat temu. Z tym łączy się ogromne wyczulenie na zmieniające się potrzeby klientów i zmiany wprowadzane przez konkurentów.

W jednym z przedsiębiorstw zauważyłem salę, w której stał flipchart z flamastrami, a na podłodze rozłożone były materace. I gdy któryś z pracowników miał jakiś pomysł, to bez pytania swego przełożonego o pozwolenie zwoływał na tę salę osoby, które na tej sprawie mogły się znać (nawet prezesa) i wspólnie znajdowano różne rozwiązania i projekty zmian. Była to współczesna tzw. „organizacja ucząca się" (lub zwana też „inteligentną"). I oczywiście w przedsiębiorstwie tym pracownicy mieli całkowitą swobodę tworzenia grup twórczych poprzez Internet - w firmie, z osób spoza niej i z zagranicy.

Aby pokazać istotę tych zmian zaprezentowałem w książce całą istotę autokratycznego i manipulacyjnego makiawelizmu, posługując się analizą „Księcia" i innych prac Makiavellego, a następnie przedstawiłem podmiotowego pracownika i zasady jego funkcjonowania w podmiotowo kierowanych zespołach. Zaprezentowałem też właściwe sposoby kierowania pracownikami przez liderów zespołów oraz kierowania przedsiębiorstwami przez ich prezesów.

Na koniec przedstawiłem dwóch światowych liderów podmiotowo funkcjonujących w swoich społeczeństwach - Mahatmę Gandhiego i Michaiła Gorbaczowa.