Innowacje w polskiej nauce w obszarze nauk ekonomicznych - Rozdział 9. Nowoczesne zarządzanie utrzymaniem ruchu w zakładzie przemysłu kruszywowego

Innowacje w polskiej nauce w obszarze nauk ekonomicznych - Rozdział 9. Nowoczesne zarządzanie utrzymaniem ruchu w zakładzie przemysłu kruszywowego

Niniejsza monografia podejmuje aktualną i ważną tematykę z punktu widzenia współczesnej gospodarki, w której pożądanym efektem jest intensyfikowanie powiązań nauki i biznesu. Wiedza, rozwój technologiczny, nieustanna innowacja to podstawowe elementy zapewniające rozwój i przewagę konkurencyjną gospodarki. Współpracę pomiędzy przedsiębiorstwami, instytucjami otoczenia biznesu i sektorem B+R postrzega się jako układ najbardziej sprzyjający rozwojowi gospodarczemu. Rozbudowa sieci powiązań pomiędzy poszczególnymi aktorami lokalnymi, dostarcza wiedzy dla kreowania innowacji, wzmacnia ideę wymiany informacji. W związku z powyższym kooperacja przedsiębiorstw z sektorem B+R jest elementem niezbędnym dla budowania innowacyjnej i konkurencyjnej gospodarki Polski. Monografia porusza tematykę innowacyjności, w tym także odnosząc się do metody tworzenia innowacyjnych produktów i usług - design thinking, a także przedstawia pozycję Polski na tle innych krajów Unii Europejskiej w kontekście innowacyjności. Nie tylko w Polsce od lat można obserwować, że innowacje zajmują istotne miejsce w polityce oraz odgrywają ważną rolę w rozwoju gospodarczym. Monografia odnosi się zarówno do procesów tworzenia wiedzy jak i jej dystrybucji oraz wykorzystania, podkreślając konieczność współdziałania różnych partnerów sceny gospodarczej. Jak wskazano na podstawie przeanalizowanych w monografii przypadków, kreowanie współpracy na linii nauka – biznes w polskich realiach nie jest zadaniem prostym i wciąż wymaga działań usprawniających. Monografia przedstawia przykłady współdziałania środowiska akademickiego z sektorem przemysłowym oraz wynikające z tej współpracy liczne korzyści zarówno dla sektora nauki jak i przedsiębiorstw. Korzyści te są związane z odejściem od modelowego rozwiązywania potencjalnych problemów i przejściem do poszerzania wiedzy, na którą jest realne zapotrzebowanie w gospodarce. Choć kooperacja sektora nauki z sektorem przedsiębiorstw ze względu na osiągane korzyści (uwzględnianie w programach nauczania potrzeb przedsiębiorców, bezpośredni kontakt przedsiębiorców z naukowcami, nowe powiązania, nowe możliwości, powstanie nowych startupów, nowe usługi) wydaje się być oczywista, to wciąż wskazuje się na liczne bariery współpracy pomiędzy tymi sektorami co też w monografii zostało scharakteryzowane.