Homo Ludens kultury współczesnej
Książka stawia bardzo ostrą diagnozę stanu współczesnej antropologii, która wytworzyła szereg pojęć oraz sposobów degradujących człowieka jako osobę, sprowadzając go do roli przedmiotu, uwikłanego w rozmaite „niewole” światowe, proponując w zamian życie w wymiarze „materialnym” („cielesnym” wg antropologii biblijnej) i całkowicie pozbawionym odniesienia do transcendencji. Autor w swej diagnozie stara się dociec, jakie czynniki sprawiły, że sytuacja człowieka jest w tych współczesnych odsłonach mocno zredukowana i jakie procesy zostały uruchomione, by w swym finalnym skutku doprowadzić do permanentnego osłabienia integralnej antropologii, ujmującej człowieka najszerzej jako osobę. Analizuje także postępujący proces „wdzierania się” w realny świat działań człowieka czynników destabilizujących jego istnienie, po to, by w końcu uległ iluzji, że świat wirtualny jest dla niego przestrzenią „pewniejszą” i bardziej „przyjazną” niż realna rzeczywistość, w której żyje.
Wprowadzenie 9
Rozdział 1. Człowiek zabawy tradycyjnej – między „na serio” i „na niby” 19
1.1. Realność ludzkiego świata 19
1.2. Zabawa w kręgu społecznej i indywidualnej realności 51
Rozdział 2. Zabawa w myśli antropologicznej 87
2.1. Pod wpływem instynktywizmu 90
2.2. Korzyści ujęcia dualnego 108
2.3. W perspektywie społeczeństwa i życia osobowego 141
Rozdział 3. Człowiek zabawy w kulturze ponowoczesnej 156
3.1. Dylematy tożsamości w kulturze 156
3.1.1. Kwestia kryzysu antropologicznego 156
3.1.2. Procesy ontologicznej „redukcji” 159
3.2. Zabawa i inne formy aktywności w procesie „uzabawienia” 188
3.3. „Uzabawienie” w transformacjach świata i istoty ludzkiej (transhumanistyczna faza procesu) 229
Zakończenie 250
Bibliografia 254
Summary 268
Indeks 271