Emigracja wojskowa z Polski do Izraela w latach 1956-1971 w dokumentach.

Emigracja wojskowa z Polski do Izraela w latach 1956-1971 w dokumentach.

Wychodźstwo do Izraela byłych żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego w latach 1956-1971 wpisuje się znakomicie w szeroko rozumiany - trwający niemal trzy dziesięciolecia-proces emigracji ludności żydowskiej z naszego kraju w powojennym okresie. Względnie spójny, możliwie całościowy obraz tego exodusu narodowościowego w latach jego największego nasilenia przedstawia właśnie niniejsza monografia źródłowa. Prezentuje bowiem dedykowane tematycznie pionierskie merytorycznie i poznawczo dokumenty i materiały - dominującej - proweniencji wojskowej /ministra ON, Departamentu Kadr MON, Sztabu Generalnego WP, Naczelnej Prokuratury Wojskowej, Szefostwa Wojskowej Służby Wewnętrznej/, ale też Ministerstwa Spraw Wewnętrznych /Biuro Paszportów i Dowodów Osobistych/. Wszystkie enumerowane teksty /1-11/ ułożone zostały w określonym porządku chronologicznym, wynikającym z daty ich wytworzenia /opracowania/. Swoim zasięgiem czasowym obejmują zatem lata 1956-1990,choć treściowo odnoszą się do tytułowej cezury. Dwa z nich –najobszerniejsze objętościowo-mają szczególny ciężar gatunkowy. Pierwszy to rozkazy personalne z lat 1970-1982 degradujące do szeregowca 1355 byłych oficerów i chorążych LWP, którzy wyjechali na stałe do Izraela. Drugi to pochodzące z 1990 roku wspólne opracowanie Wojskowego Instytutu Historycznego i Departamentu Kadr MON, zawierające noty o służbie w LWP ponad 1350 wojskowych emigrantów żydowskich. Wartością dodaną niniejszej publikacji jest zamieszczenie kilku dokumentów/całościowo lub we fragmentach/w postaci fotokopii archiwalnych pierwowzorów. Unaoczniają one czytelnikowi ich rzeczywisty wygląd co do treści, formy i służbowego obiegu. Odnosi się to expressis verbis do każdego z tzw. rozkazów degradacyjnych, na których widnieją w pełnej okazałości odręczne podpisy faktycznych sprawców tego haniebnego kilkunastoletniego przedsięwzięcia ówczesnego kierownictwa MON. Materiał źródłowy poprzedza zwarta, komplementarna treściowo i barwna językowo narracja autorska, będąca swoistą mapą drogową do pogłębionej lektury ze wszech miar ciekawych i intrygujących tekstów.