Książka podejmuje temat dobrze znany literaturoznawstwu – temat recepcji twórczości danego pisarza – ale w nowym ujęciu metodologicznym. Przenosi akcent z recepcji na dyskursywizowanie, a tym samym wykracza poza ramy literaturoznawstwa w stronę kulturoznawstwa oraz filozofii nauki. W pierwszym rozdziale została przedstawiona autorska teoria recepcji, uwzględniająca narratywizm Haydena White’a i jego koncepcję Metatropów, kognitywistyczną teorię prototypu, zastosowaną do opisu procesów paradygmatyzacyjnych w nauce, a także zasady psychologii społecznej. W tej części znajduje się także innowacyjne ujęcie kwestii szkolnej edukacji polonistycznej, odmienne od ujęć proponowanych przez metodykę nauczania języka polskiego. Rozdział drugi to szczegółowe omówienie tekstów krytycznoliterackich o Mironie Białoszewskim, zarówno tych najbardziej znanych, jak i zupełnie zapomnianych.
Wstęp Rozdział pierwszy Wprowadzenie metodologiczne. Recepcja, dyskurs,kultura Eklektyzm Prototypy w dyskursach literaturoznawczych Metatropy w dyskursach literaturoznawczych Dyskurs „krytyki tematycznej” jako Metonimiczny Relacje pomiędzy dyskursami Polonistyczny dyskurs edukacyjny zasady psychologii społecznej w dyskursach literaturoznawczych Rozdział drugi Białoszewski w dyskursie krytycznoliterackim Przed debiutem książkowym: kreowanie atmosfery „Debiut poetycki 1956”: Obroty rzeczy zawiedzione oczekiwania, antytetyczne rachunki (Rachunekzachciankowy) Wyciszenie dyskursu: Mylne wzruszenia Dyskusja, która Było i było Bunt demiurga, czyliPoezja rupieci Ostateczne ustalenie pozycji dyskursowej: Pamiętnik zpowstania warszawskiego Dyskursy o „wybitnym pisarzu współczesnym” Przypisy Indeks osób Wykaz pierwodruków Indeks osób Nota bibliograficzna