Diagnoza i terapia w logopedii

Diagnoza i terapia w logopedii

Teksty. zawarte w książce, dotyczą różnych kwestii. Najczęściej – ze
względu na specyfikę przedmiotu – są one przedstawiane jako doniesienia z badań
bądź własnej praktyki logopedycznej. Często towarzyszy temu refleksja natury
ogólnej. W każdym razie stanowią one cenny materiał do refleksji
dla badaczy oraz – niekiedy – dobrą podstawę dla ukierunkowania poszukiwań
badawczych dla adeptów logopedii.
Bardzo trudno było uporządkować zebrane teksty. Każdy z nich zawiera
bowiem zarówno opis stanu badań w jakimś zakresie, jak i przedstawia zebrany
przez autorów materiał, który został tu poddany analizie. Prezentowane opracowania
nie odpowiadają też na pytania postawione w tytule konferencji. Skupiają
się właśnie na problemach diagnozy, terapii – jeśli idzie o zaburzenia mowy, oraz
stymulacji – jeśli odnosi się to do zakłóceń w zakresie rozwoju mowy. Dlatego
jako zasadę porządkującą przyjąłem stopień ogólności poruszanych problemów.
Tom składa się z trzech części. Pierwszą – Zagadnienia ogólne – stanowią trzy
teksty. Druga – zatytułowana nieco umownie Diagnoza – gromadzi 10 artykułów,
w których zostały poruszone różne zagadnienia opisujące albo stan badań, albo
propozycje postępowania diagnostycznego w logopedii. Trzecia – Terapia i stymulacja
– obejmuje 19 tekstów, które zasadniczo stanowią doniesienia z badań
na temat postępowania logopedycznego lub praktyki własnej autorów.