Chirurg. Więcej niż zawód

Prof. dr hab. n. med. – profesor emerytowany Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. Urodził się 31 lipca 1929 r. w Warszawie. Dzieciństwo spędził w rejonie grodzieńskim nad Niemnem. Został wychowany w duchu powstania 1863 r. Podczas Powstania Warszawskiego był sanitariuszem szpitali polowych na Żoliborzu, Bielanach i w Kampinosie.

W latach 1947–1952 studiował medycynę, początkowo na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, potem na Akademii Medycznej w Warszawie. W latach 1957–1999, po odbyciu przymusowej służby wojskowej, był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Medycznej w Warszawie, piastował tam m.in. stanowiska: kierownika Kliniki Chirurgii Naczyń i Transplantologii oraz prorektora i rektora (po dwie kadencje).

Jest autorem ponad 250 prac naukowych, wielu opracowań publicystycznych i dwóch podręczników. Uznawany za jednego z głównych inicjatorów wydzielenia chirurgii endokrynologicznej jako odrębnej specjalności. W sposób szczególny zajmował się chirurgią przytarczyc, nadnerczy, wyspiaków trzustki i chorobami wielogruczołowymi. Jako pierwszy na świecie był inicjatorem i wykonawcą badań doświadczalnych i klinicznych z zakresu allotransplantacji hodowanych komórek przytarczyc w leczeniu ich niewydolności. Prowadził prace naukowo- badawcze w zakresie zakażeń szpitalnych, endokrynochirurgii, chirurgii naczyniowej, chirurgii przełyku i chirurgii ogólnej. Przez trzy lata zdobywał doświadczenie zawodowe w Anglii, odbył też szkolenia w wielu innych krajach.

Był przewodniczącym Rady ds. Ochrony Zdrowia przy Prezydencie RP (L. Wałęsa), prezesem Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich (7 kadencji), prezydentem International Hospital Federation, delegatem narodowym do International Society of Surgery oraz International Federation of Surgical Colleges, członkiem Komitetu Redakcyjnego „World Hospitals” i „Polskiego Przeglądu Chirurgicznego”, redaktorem naczelnym miesięcznika „Terapia”, a także członkiem Komitetu Bioetyki oraz Komitetu Etyki w Nauce przy Prezydium PAN, członkiem Odwoławczej Komisji Bioetycznej przy Ministerstwie Zdrowia. Otrzymał wiele odznaczeń, m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Order św. Stanisława, Medal Gloria Medicinae. Został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.