Centralny i lokalny wymiar reformowania szkoły

Centralny i lokalny wymiar reformowania szkoły

Wstęp.

Książka, którą oddajemy do rąk Czytelników, powstała przy okazji interesującej inicjatywy, z którą wystąpiła Katedra Badań nad Edukacją Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Opolu, jaką była organizacja cyklicznych spotkań (seminariów, konferencji) dotyczących szeroko rozumianych problemów edukacji w naszym środowisku, a których partnerami byłyby uczelnie wyższe, administracja
oświatowa, ośrodki wspierania edukacji, władze samorządowe, szkoły i nauczyciele. Te co- roczne
spotkania odbywają się pod nazwą Opolskie Forum Edukacyj- ne. Dotychczas odbyły się dwa takie spotkania. Pierwsze miało miejsce w 2019 roku i było poświęcone problemom reformowania oświaty w regionie, jako konsekwencji przyjętej przez rząd reformy strukturalnej szkolnictwa podstawowego i ponadpodstawowego w 2017 roku. Forum wzbudziło duże zainteresowanie ze względu na aktualność za-gadnienia i jego praktyczny wymiar. Uczestniczyło w nim wielu czołowych pedagogów zajmujących się
kwestiami przemian oświaty i jej reformowania oraz uwarunkowań reformy. Ich teksty zostały zamieszczone częściowo w pracy zbiorowej W trosce o edukację i kulturę oraz naukę. Księga jubileuszowa
dedykowana Prof. Franciszkowi Antoniemu Markowi z okazji 90. rocznicy urodzin.
Dyskusja, jaka toczyła się w mediach, społeczeństwie, w środowiskach nauczycieli, dotycząca
różnych aspektów wdrażanej reformy oświaty, która budziła wiele kontrowersji w kręgach społecznych,
skłoniła wielu autorów i praktyków nauczycieli do zabrania głosu w sprawach reformy. Tu zamieszczamy teksty autorów, którzy chcieli wnieść swój wkład w reformowanie oświaty.
Uznanie przez wybitnego pedagoga hiszpańskiego, Pedro Rossello, vice-dyrektora Międzynarodowego Biura Oświaty w Genewie, jako pierwszoplanowego czynnika determinującego prądy w wychowaniu stwierdzenia, że: „Po wojnach, rewolucjach i innych wielkich przemianach społecznych następują okresy wielkich reform wychowania”
(Nawroczyński, s. 10) w pełni weryfikuje się w odniesieniu do polskiej oświaty i zachodzących w niej zmian. Niemalże każda reforma szkolnictwa była związana z określonym wydarzeniem historycznym na ziemiach polskich, poczynając od wielkiego dzieła Komisji Edukacji
Narodowej (1773) jako konsekwencji pierwszego rozbioru Polski w 1772 r., a skończywszy na ostatniej reformie wdrożonej w 2017 roku przez rząd Prawa i Sprawiedliwości.. Szerzej kwestie te rozwinął Z. Jasiński w artykule Trójgłos w sprawie reformy systemu edukacji w Polsce2.