Zeszyt do ćwiczeń. Diagnostyka parazytologiczna dla studentów analityki medycznej.

Zeszyt do ćwiczeń. Diagnostyka parazytologiczna dla studentów analityki medycznej.

Przed­miot dia­gno­sty­ka pa­ra­zy­to­lo­gicz­na jest re­ali­zo­wa­ny na za­ję­ciach prak­tycz­nych, któ­re obej­mu­ją 40 go­dzin ćwi­czeń. Każ­de ćwi­cze­nie jest po­prze­dzo­ne wstę­pem ilu­stro­wa­nym pre­zen­ta­cją mul­ti­me­dial­ną, w trak­cie któ­rej oma­wia­ne są za­gad­nie­nia uła­twia­ją­ce stu­den­tom zro­zu­mie­nie bie­żą­ce­go te­ma­tu. Ni­niej­szy ZESZYT DO ĆWICZEŃ zo­stał opra­co­wa­ny z my­ślą o zwięk­sze­niu cza­su prze­zna­czo­ne­go na prak­tycz­ne za­ję­cia mi­kro­sko­po­we kosz­tem zre­du­ko­wa­nia do nie­zbęd­ne­go mi­ni­mum pre­lek­cji wstęp­nych. Na po­cząt­ku każ­de­go roz­dzia­łu ZESZYTU DO ĆWICZEŃ umiesz­czo­no ram­ki, w któ­rych pre­cy­zyj­nie okre­ślo­no za­kres wie­dzy i umie­jęt­no­ści, ja­kie stu­dent po­wi­nien zdo­być – zgod­nie z pro­gra­mem na­ucza­nia dla stu­dentów ana­li­ty­ki me­dycz­nej – w trak­cie re­ali­za­cji da­ne­go te­ma­tu na za­ję­ciach z dia­gno­sty­ki pa­ra­zy­to­lo­gicz­nej. Dla uła­twie­nia pro­wa­dze­nia no­ta­tek w trak­cie wstęp­nej pre­lek­cji oraz za­pa­mię­ta­nia ma­te­ria­łu teo­re­tycz­ne­go na koń­cu każ­de­go te­ma­tu ćwi­czeń wpro­wa­dzo­no ta­be­le, któ­re na­le­ży wy­peł­nić zgod­nie z po­le­ce­niem. Pra­wi­dło­wo wy­peł­nio­ne ta­be­le bę­dą sta­no­wi­ły dla stu­denta kom­pen­dium wie­dzy, któ­re w za­ło­że­niu po­win­no zna­czą­co uła­twić opa­no­wa­nie ma­te­ria­łu sta­no­wią­ce­go pod­sta­wę te­stu za­li­cze­nio­we­go. Ko­lej­ność te­ma­tów ćwi­czeń uło­żo­no, kie­ru­jąc się głów­nie ma­te­ria­łem ba­da­nia la­bo­ra­to­ryj­ne­go i tak­so­no­mią pa­so­ży­tów: - ćwi­cze­nia 1. i 2. do­ty­czą bio­lo­gii, epi­de­mio­lo­gii oraz dia­gno­sty­ki pier­wot­nia­ków pły­nów ustro­jo­wych i tka­nek; - ćwi­cze­nie 3. cha­rak­te­ry­zu­je bio­lo­gię i dia­gno­sty­kę pier­wot­nia­ków ukła­du po­kar­mo­we­go oraz mo­czo­wo­-pł­cio­we­go; - ćwi­cze­nie 4. obej­mu­je przy­wry ukła­du po­kar­mo­we­go, od­de­cho­we­go oraz tka­nek; - ćwi­cze­nie 5. jest prze­zna­czo­ne na omó­wie­nie ta­siem­ców pa­so­ży­tu­ją­cych w ukła­dzie po­kar­mo­wym i tkan­kach; - ćwi­cze­nia 6. i 7. obej­mu­ją pa­so­żyt­ni­cze ni­cie­nie czło­wie­ka, przy czym od­dziel­nie są oma­wia­ne ga­tun­ki wy­stę­pu­ją­ce w ukła­dzie po­kar­mo­wym oraz w tkan­kach i pły­nach ustro­jo­wych; - ćwi­cze­nie 8. zo­sta­ło utwo­rzo­ne w ce­lu do­kład­ne­go omó­wie­nia za­sad i pro­ce­dur sto­so­wa­nych w dia­gno­sty­ce pa­ra­zy­to­lo­gicz­nej oraz zwią­za­nych z ko­pro­dia­gno­sty­ką hel­min­tów; - ćwi­cze­nie 9. obej­mu­je pa­so­żyt­ni­cze sta­wo­no­gi czło­wie­ka (pa­ję­cza­ki i owa­dy).