ZARZĄDZANIE SPOTKANIAMI W ORGANIZACJACH UGANDYJSKICH
W niniejszym tomie przeanalizowano zarządzanie spotkaniami, wywołane rosnącym zaniepokojeniem i niepotwierdzonymi dowodami w organizacjach ugandyjskich, że spotkania stały się bezproduktywne.Spotkania są postrzegane jako działania na rzecz walki z pożarami, popadły w panikę czasu, ich wyniki są źle zarządzane i zabierają cenne zasoby.Ich znaczenie jest coraz częściej kwestionowane.W badaniu zbadano ramy polityki, praktyki, przygotowanie, procesy i wpływ czynników zewnętrznych na zarządzanie spotkaniami. Z wyników badań wynika, że organizacje mają ramy polityczne dla spotkań, które mają wyraźne powody do ich zwoływania. Na przygotowanie i proces wpływają czynniki organizacyjne, osobiste i zewnętrzne. Spotkania są kluczowym narzędziem konsultacji, komunikacji, rozpatrywania skarg i budowania zespołu. Kwestie związane z przygotowaniem i procesem, takie jak komunikacja, ustalenie miejsca spotkania, potrzeby materialne, ukryte programy, brak sprawiedliwego uczestnictwa, niespójności, między innymi ukształtowały opinię, że spotkania nie są produktywne zgodnie z oczekiwaniami. Zalecamy dalsze badania naukowe nad tą kluczową funkcją. Praktycy powinni oceniać sposób zarządzania spotkaniami, a wyniki tych badań są przydatne dla studentów zarządzania, naukowców i decydentów politycznych.