Wojna polsko-bolszewicka 1919-1921 z warszawskiej perspektywy

Wojna polsko-bolszewicka 1919-1921 z warszawskiej perspektywy

Bitwa Warszawska była symbolem wielkiej integracji ogólnonarodowej i ponadregionalnej. Na przedpolach Warszawy krwawiły pułki wielkopolskie, grodzieńskie, litewsko-biatoruskie z Wileńszczyzny, a także ochotnicze kompanie z Bytomia, których żołnierze mieli serca polskie, a rozmawiali po niemiecku. Zwycięstwo i postawa ludu Warszawy latem 1920 roku budowały prestiż naszego miasta we wszystkich regionach Rzeczpospolitej. Stąd nieprzypadkowo prezydent Warszawy był zwyczajowo prezesem Związku Miast Polskich. Warszawa latem 1920 r. cieszyła się wysokim uznaniem takich stolic Europy, jak Paryż, Bruksela, Rzym, Budapeszt, Bukareszt, a więc tych państw, które zdecydowanie poparły wysiłki rządu i armii Rzeczpospolitej przeciwko agresji bolszewickiej. Niestety w wielu stolicach, pod wpływem wrogiej antypolskiej propagandy, nie rozumiano ogólnoeuropejskiego wymiaru Bitwy Warszawskiej.
Ze wstępu

Marian Marek Drozdowski ur. 01.02.1932r polski historyk, biografista i warsawianista, profesor nauk humanistycznych, autor wielu opracowań, w tym dokumentów z zakresu dziejów II Rzeczpospolitej. W 2020 roku obchodzi 60-lecie pracy naukowej. Warszawie poświęcił większość swoich prac naukowych, w tym m.in. 6 wydań, stale poprawianych, Historii Warszawy. Od 1967 r. kierował etatowo, a po 2003 r. społecznie Komisją Badania Dziejów Warszawy Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. W Pracowni powstało 10 rozpraw doktorskich i 4 habilitacyjne na temat historii Warszawy. Jest również autorem szeregu biografii (m.in. Ignacego Paderewskiego, Stefana Starzyńskiego, Eugeniusza Kwiatkowskiego, Marcelego Porowskiego) i redaktorem opracowań szeregu edycji źródeł dotyczących dziejów Warszawy.
Do najważniejszych prac z zakresu niniejszej publikacji należą: „Zwycięstwo 1920. Warszawa wobec agresji bolszewickiej” (1990), „Kościół w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920” (1995), „Międzynarodowe aspekty wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920” (1996), „Kronika narodzin II Rzeczypospolitej 1918-1923” (2018), „Archiwum polityczne Generała Józefa Hallera” (2020), „Józef Piłsudski (1867-1935) - myśl i działalność polityczna” (2020), „Rząd Obrony Narodowej Wincentego Witosa i Ignacego Daszyńskiego” (2020).
Za swoje dokonania naukowe i popularyzatorskie został uhonorowany m.in.: Nagroda m.st. Warszawy (1964, 2016), Nagrodą w plebiscycie telewidzów „Wiktor" (1990), Nagrodą im. Brata Alberta (2007), Medalem Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (2008), Nagrodą im. Witolda Hulewicza (2014).