Wiersze i śpiywki Roberta Burnsa

Wiersze i śpiywki Roberta Burnsa

ZE WSTYMPU MIREK SYNIAWA

Niyjedyn możno mi powiy: dyć kaj Szkocyjo, chopie, a kaj Ślonsk? Jo se atoli myśla, że kej w Szkocyji som Morawy (downymu krolestwu Moray, w kerym rzońdzioł krol Macbeth, łacińske kroniki dowały czynsto miano Moravia), to i na Ślonsk musi być tamstond niydaleko. I jak czytom jedyn abo drugi Burnsow wiersz, to widza, że Szkot niy jyno mo take same poczucie humoru jak Ślonzok, ale tyż tak jak Ślonzok niyrod mo zazbyt ugrzeczniono, zazbyt „ulizano” godka. Jak już mo co pedzieć, to żodyn roz na ôkołki, a dycki prosto do ôcz. I zdo mi sie, że te poczucie humoru do kupy z chropatościom godki to je dobry ponkt wyjścio do szukanio tego, co Szkot mo ze Ślonzokym spolnego.

Szkockie posłowie - Hamish MacDonald
Angielskie posłowie - Tomasz Kamusella

ROBERT BURNS(1759-1796), szkocki poeta narodowy

Mojom piyrszom ambicyjom było i mojim nojmocniyjszym pragniyniym je niyś uciecha mojim kamratom, prostym ludziom z wiosek, tak dugo, jak dugo godka i zwyki, co ciyngym sie zmiyniajom, pozwolom im spokopić moja poezyjo i sie ś niom radować.