Transgresywne męskości w wybranych filmach o mieczach i sandałach

Transgresywne męskości w wybranych filmach o mieczach i sandałach

Klasyczny epos filmowy rzadko był poddawany poważnej krytycznej analizie. Krytyczny aparat teorii queer i studiów nad męskością może dać szczególny wgląd w strukturę, projekt i cel tych filmów. Na przykładach epopei filmowej z lat 1914-2000 badamy, jak w pozornie hetero-normatywnych tekstach filmowych opory homoseksualne jawią się jako sposób na podważenie lub czasami potwierdzenie hetero-normatywnych przejawów. Opory te pojawiają się, często niezauważane, w pracach pozbawionych szczególnego heteroseksualnego nastawienia, a także w pracach, które zostały zaplanowane i wykonane specjalnie dla potwierdzenia uprzywilejowanej pozycji kongresu heteroseksualnego. Natura klasycznej mis-en-scene prowadzi w szczególności do przejawów homoerotyki, która stwarza wewnętrzne napięcia, które konwencjonalni krytycy z trudem próbują wyjaśnić. Ten dyskurs na temat queerowych oporów powinien zainteresować teoretyków i historyków filmu w ogóle, a zwłaszcza teoretyków queer.