Steczkowscy. Miłość wbrew regule

Steczkowscy. Miłość wbrew regule

\n\nPostawili wszystko na jedną kartę – sprzeciwili się tradycji, zasadom i kościelnej regule. Wybrali siebie i miłość. Nikt ich nie wspierał, wszyscy się odwrócili. Było ciężko, ale wygrali swoje życie.\n\nW latach sześćdziesiątych młody Stanisław Steczkowski jest księdzem w Duląbce, niewielkiej wsi w województwie podkarpackim. Charyzmatycznym, tryskającym energią, uwielbianym przez wiernych, dyrygentem chóru przykościelnego aktywizującego parafian. Danusia Wyżkiewicz, młodsza od niego o siedem lat, mieszka w tej samej wsi i śpiewa w chórze przykościelnym. Od dawna jest zakochana w Stanisławie, okazuje się, że z wzajemnością.\n\nDanuta zachodzi w ciążę i nie liczy na nic. Sądzi, że będzie samotną matką, która nikomu nie ujawni nazwiska ojca dziecka. Stanisław nie wie, jak postąpić. Zamyka się na tydzień w pustelni w Dukli, a kiedy schodzi ze wzgórza, nie jest już księdzem. Jest mężczyzną, który wybrał miłość do kobiety.\n\nRazem stworzyli niesamowitą rodzinę i silną więź między dziewięciorgiem swoich dzieci. Przez lata rozwijali ich talenty, wspólnie koncertując i na co dzień żyjąc muzyczną pasją. \nW ten sposób zbudowali swoją niekwestionowaną pozycję rodziny muzykującej.\n\nTa książka mówi o pięknej miłości, ale też o borykaniu się przez całe życie z bytem, akceptacją społeczną, Kościołem i aparatem władzy, o nieustannym życiu poza nawiasem.\nJest to też opowieść o bezprzykładnej walce o uznanie tej miłości przez Kościół, \no dyspensę od ślubów kapłańskich i ślub kościelny. Walce wygranej na trzy lata przed śmiercią Stanisława.\n\nAgata Steczkowska – (ur. 1966), najstarsza z dziewięciorga rodzeństwa muzykującego zespołu Steczkowskich, dyrygentka, pianistka, kompozytorka, wiolonczelistka, pedagog, koncertuje od 7 roku życia, od 14 roku życia odpowiedzialna za repertuar i opracowanie występów rodziny. Autorka audycji muzycznych w Radio 1 oraz w Trójce. Od poł. 2016 – modelka (obuwie, akcesoria). Ukończyła podstawową szkołę muzyczną w Rzeszowie, średnią szkołę muzyczną w Stalowej Woli i Akademię Muzyczną w Krakowie (w klasie wiolonczeli i fortepianu). Od szesnastego roku życia prowadziła wraz z ojcem Stanisławem chór chłopięco – męski „Cantus”, który zdobył wiele nagród i koncertował w najlepszych salach koncertowych (Beethoven Halle, La Scala), a potem zakładała i prowadziła własne chóry, m.in. chór dziecięcy „Mały Cantus”, chór męski „Quatuoris Virinorus” oraz chór dziewczęcy. W 1997 roku opracowała autorski program klas chóralnych dla klas 1-6. Wydała „Zeszyty do nauki muzyki i śpiewu dla dzieci szkoły podstawowej”. Jest autorką muzyki filmowej, m.in. do „Portrecisty”, reż. Irek Dobrowolski i „Syberyjskiej lekcji”, reż. Wojciech Staroń. Jest laureatką prestiżowych odznaczeń, m.in. dwukrotnie Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uznaniu zasług dla kultury polskiej, nagrody „Zasłużony Działacz Kultury” oraz tytułu Pierwszego Ambasadora Stalowej Woli przyznawanego przez prezydenta miasta. Prowadzi autorską fundację rozwijającą program umuzykalniania dzieci i młodzieży. \n\n\nBeata Nowicka – (ur. 1966), dziennikarka związana obecnie z miesięcznikiem „Viva”, od ponad 20 lat publikuje wywiady z wybitnymi Polakami: politykami (Donald Tusk, Bronisław Komorowski), artystami (Krystyna Janda, Kora Jackowska, Jerzy i Maciej Stuhrowie, Wojciech Kilar, Andrzej Wajda), lekarzami Zbigniew i Grzegorz Religa, naukowcami (Jadwiga Staniszkis); wraca do swoich rozmówców po latach, śledzi ich kariery. Autorka książek („Między nami” z Małgorzatą Tusk, „Stuhrmówka” z Maciejem Stuhrem, „Jak ja to robię” z Ewa Drzyzgą).