Psychomotryczność w spektrum zaburzeń autystycznych
Aktywność motoryczna i psychomotoryczna jest niezbędnym elementem sukcesu w realizacji sekwencyjnego planu działania PSA/Curriculum w zakresie zdolności do zabawy, społecznej i ruchowej, w metodologii interwencji w zaburzeniach ze spektrum autyzmu (TEA). Wynik tego typu działalności można wyjaśnić poprzez kompresję mięśni i stawów, a także częstość oddechów i bicie serca, podkreślając jednocześnie uwalnianie hormonu działania (adrenaliny i noradrenaliny), przygotowując organizm do wysiłku i walki lub ucieczki. Uczucie rozładowania samozadowolenia może funkcjonować jako tryb wejścia sensorycznego. Interwencją o potencjalnej jakości motorycznej jest wykorzystanie obwodów, początkowo pojedynczych, a następnie mieszanych, do artykulacji praxia fine i thick, o różnych poziomach złożoności. Tak więc psychomotoryka, poprzez powiązanie sfery poznawczej, emocjonalnej i motorycznej, jest niezbędna dla rozwoju zdolności dzieci, dorosłych i osób starszych w spektrum zaburzeń autystycznych (299.00/F84).