Ocena dojrzałości szkolnej

Ocena dojrzałości szkolnej

OCENA DOJRZAŁOŚCI SZKOLNEJ

- Arkusz oceny dojrzałości
- Metody badań dojrzałości
- Pomoce do badań

Coraz częściej zgłaszany jest w środowiskach oświatowych problem nierównego startu dzieci rozpoczynających naukę w klasach I szkół podstawowych.
Podjęto decyzję i wcielono w życie obowiązek nauki w klasach wstępnych, tzw. „zerówkach”, obecnie dyskutuje się nad koniecznością rozszerzenia sieci przedszkoli, aby objęły opieką dzieci pięcioletnie.
Wszystko to ma zmierzać do wyrównania startu szkolnego tak, by wymagania szkolne nie przekraczały możliwości dzieci rozpoczynających naukę szkolną.
Wiadomo powszechnie, jak niekorzystne w sferze emocjonalnej są niepowodzenia na starcie dla dalszej kariery szkolnej. Wiadomo również, że dzieci które nie opanują w dobrym stopniu podstaw pisania, czytania i liczenia, mają w starszych klasach kumulujące się kłopoty w efektywnym korzystaniu z podręczników i lekcji.

Pomocą zarówno w ocenie dojrzałości szkolnej, jak i w wyrównywaniu startu szkolnego dzieci może być prezentowana pozycja.
Składa się ona z trzech podstawowych części:

W części I - omówiony jest krótko problem dojrzałości szkolnej i pokazane są sylwetki dziecka dojrzałego i niedojrzałego do rozpoczęcia nauki szkolnej.

W części II - przedstawione są metody badania i oceny dojrzałości wraz z normami wiekowymi, dzięki czemu łatwiej jest ocenić poziom badanej funkcji i określić ewentualne opóźnienie.

W części III - zamieszczono pomoce do badań.

Integralną częścią jest arkusz oceny dojrzałości szkolnej tak skonstruowany, że można zobaczyć poziom poszczególnych funkcji branych pod uwagę przy ocenie dojrzałości, jak i zaobserwować tempo, w jakim dziecko wyrównuje „niedociągnięcia” - ułatwia to prognozę.
Arkusz umieszczony jest w środku książki tak, by łatwo można było go „wypiąć”, wykonać odbitkę kserograficzną dla każdego dziecka i wpiąć na miejsce.

Mamy nadzieję, że pozycja ta ułatwi nauczycielom i dzieciom zmniejszenie „problemu” z dojrzałością szkolną.

Pozycja zrecenzowana przez prof.dr hab. Annę Matczak z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego