O Gdańsku i Gdyni, o budowie statków i żegludze

O Gdańsku i Gdyni, o budowie statków i żegludze

W 1969 roku związałem się zawodowo z przemysłem okrętowym. Przez ponad dziesięć lat byłem Głównym Konstruktorem w Toruńskich Zakładach Urządzeń Okrętowych.
Na przełomie lat 1979/80 przeniosłem się z Torunia do Gdańska i pracowałem w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Od 14 do 31 sierpnia 1980 roku brałem udział w historycznym strajku Stoczni Gdańskiej i 1 września 1980 roku zostałem członkiem NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu
stanu wojennego przez przez cztery miesiące nie pracowałem – nie zostałem zwolniony z pracy, ale byłem traktowany jako persona non grata i nie wpuszczano mnie do Stoczni.
W Stoczni Gdańskiej, między innymi, brałem udział w pracach projektowych i w budowie żaglowców:
– Dar Młodzieży – szkolnej fregaty Akademii Morskiej w Gdyni,
– Iskra II – szkolnej barkentyny Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej,
– Oceania – badawczego statku-żaglowca Polskiej Akademii Nauk,
– Kaliakra – szkolnej barkentyny dla bułgarskiej marynarki wojennej,
– Drużba, Mir, Chersones, Pallada i Nadieżda – szkolnych fregat dla Związku Radzieckiego. Kiedy 29 października 1988 roku uchwałą rady Mieczysława Rakowskiego, Stocznia Gdańska im. Lenina postawiona została w stan likwidacji, założyłem prywatną firmę okrętową „POMERANKA” Sp. z o.o., w której projektowałem i budowałem różne mechanizmy oraz urządzenia okrętowe, takie jak: wciągarki kotwiczne, kabestany cumownicze, stery strumieniowe.