Niemy krzyk

Niemy krzyk

Jestem kobietą odczuwam te same emocje, co Ty. Czasami stukam obcasami, przechadzając się po chabrowych chmurach. Czasami pomiędzy słońcem a księżycem zajadam się niebieskimi migdałami lub tańczę boso na pustych ulicach. Wczoraj w zatłoczonym autobusie cichutko przyglądałam się mężczyźnie, którego lubieżnie rozbieram wzrokiem. Jestem taka jak Ty. Czasami borykam się z uczuciem pustki, a innym razem pragnę w samotności tęsknić, za nie wiadomo czym. Wówczas – ty czytasz – a ja piszę. Znikam w innym świecie, który pochłania mnie całkowicie. Serce bije mocniej, bo on tam jest. Mówi do mnie. Ja milczę, odpowiadam lub krzyczę. Pragnie z moich ust spić wszelkie obawy. W oczach odbić swoją nadzieję. Wyczekuje, odchodzi i gdy już go prawie zapominam, powraca. Myślę, że prowadzę podwójne życie. Poznasz, to uczucie! Przeniknie twoje ciało podczas przewracania kolejnych kartek mojego zbioru poezji i prozy. Niemy Krzyk – zbiór poezji i prozy, który powstał właśnie dla Ciebie. Jedna z recenzji: „Niemy krzyk” szeptał mi: „Jesteś tylko Ty i Ty. Do Ciebie należy wybór między Tobą a Tobą. Dziś kolejny raz decydujesz, kim chcesz być (…).” (frg.2.97) W rozmyślaniach Wioletty odnalazłam bardzo głębokie, odważne rozważania dotyczące życia, oczekiwań i pragnień. Odwieczna potrzeba bycia kochanym, głęboko krzyczy nakreślona piórem... „Kto inny niż zraniona kobieta tka ze zgryzoty srebrzyste senne dywany (...)”. (frg.2.49) Bardzo polecam tę fascynującą podróż, w którą zabiera nas Wioletta. Izabella Michaluk – od lat wierna czytelniczka.