Metonimie Zagłady. O polskiej prozie lat 1987–2012 - 02 Zagłada jako klisza, gra, sen i wspomnienie

Metonimie Zagłady. O polskiej prozie lat 1987–2012 - 02 Zagłada jako klisza, gra, sen i wspomnienie

Metonimie Zagłady należą do wąskiego grona książek poświęconych najnowszej prozie polskiej o Zagładzie. Linie lektury, jakie proponuje Autorka, wynikają z jej doświadczenia jako recenzentki i historyka literatury. Tym samym Metonimie Zagłady, osadzone w poetyce pracy historycznoliterackiej, są jednocześnie książką krytycznoliteracką, reprezentującą rzadki w pisaniu o literaturze Holokaustu styl myślenia. Zasadniczo, istotne w nim jest to, co w omawianych przez autorkę powieściach nie wydarza się bezpośrednio (nie dzieje się wprost) – czyli zastępujące Zagładę, odległe i współczesne wyobrażenia o niej, które Marta Cuber nazywa „metonimiami Zagłady” i pokazuje ich funkcjonowanie w prozie Ewy Kuryluk, Magdaleny Tulli, Manueli Gretkowskiej, Olgi Tokarczuk, Stefana Chwina, Anny Frajlich, Renaty Jabłońskiej, Mikołaja Łozińskiego, Agnieszki Kłos i innych. Książka przeznaczona jest zarówno dla miłośników najnowszej prozy, jak i literatury o Zagładzie. Książkę poleca Polski Portal Kultury O.pl Recenzje książki ukazały się w: – czasopiśmie „Nowe Książki” nr 12/2013, s. 62–63 (Autor recenzji: Jerzy Madejski); – czasopiśmie „Forum Akademickie” nr 10/2013, s. 71 (Jacek Hnidiuk: Literackie wyobrażenia Holocaustu).