MEDYTACJA ADVAITA
Advaita w sanskrycie oznacza "nie dwa". To właśnie niedualistyczna doktryna hinduizmu potwierdza jedność duszy (Atman) i Absolutu (Brahmin). Indyjski filozof Shankara (788-820) ukształtował tę doktrynę z Upanishad (świętych tekstów reformujących Wedy) oraz z tekstów własnego mistrza Gaudapady.Filozofia ta analizuje trzy stany świadomości - budzenie się, sen i głęboki sen - i stwierdza, że świat ma rzeczywistość "względną". Udowadnia, że wszystkie dusze są Bogiem, że Brahman (Bóg) jest jedyną rzeczywistością istnienia: poza Nim wszystko jest iluzją, przejściowe i nietrwałe. Ze względu na iluzję ignorancji dusza wierzy, że jest ciałem, że istnieje w oderwaniu od Boga i jest inna od Niego. Kiedy uwalnia się od tej fałszywej identyfikacji, odkrywa, że nie ma żadnej różnicy między nim a Bogiem. Utrzymuje ona, że Najwyższa Rzeczywistość nie posiada żadnych atrybutów ani cech.Postrzeganie wielokrotności wynika z mentalnego aktu konceptualizacji, podziału na części, które nigdy nie są w swojej własnej naturze podzielone.