Lustro
W tomie poświęconym motywowi lustra znalazły się artykuły siedmiu badaczy zajmujących się literaturą, językiem i kulturą, pokazujących zagadnienie autopoznania w kontakcie z rekwizytem lustra na przestrzeni wieków. Jako symbol pojawia się ono między innymi w kontekście przekładu, kodów językowych, komunikacyjnych oraz perswazji. [...] Pomieszczone w publikacji studia pokazują złożony proces autopoznania, jakiego istota ludzka doświadcza w kontakcie z fizycznym bądź symbolicznym zwierciadłem. Warto sobie zadać pytanie, czy człowiek, patrząc w lustro, co przecież czyni od najdawniejszych czasów, rzeczywiście chce ujrzeć swój prawdziwy obraz. Antropologiczne rozpoznanie tematu daje nam odpowiedź, że przeglądanie się w zwierciadle jest tak naprawdę poszukiwaniem idealnej formy, sposobem ucieczki od świata realnego, a zatem także sposobem wyobcowania się wobec ,ja”. Skoro po drugiej stronie lustra nie ma podmiotu, to czy poszukując „własnego ja”, natykamy się na „własnego innego”?
Ze Wstępu
Monika Urbańska, „Nosce te ipsum” – wprowadzenie do tomu studiów 7
Magdalena Kuran, „[…] iż największa mądrość jest poznać samego siebie” – metafora zwierciadła w kazaniu Gabriela Zawieszki (Leopolity) o św. Marii Magdalenie 15
Małgorzata Pawlata, Ogród – lustro duszy 29
Joanna Raźny, Dyskurs miłosny Kochanków Octave’a Mirbeau: w lustrze przekładu 41
Monika Urbańska, Jan Lechoń przed lustrem trybunału sumienia 57
Jowita Podwysocka-Modrzejewska, Między światami – zwierciadła Bolesława Leśmiana 79
Agnieszka Wypiorczyk, W zwierciadle opcji politycznych. Perswazyjność komunikacji politycznej na przykładzie analizy debat plenarnych w Parlamencie Europejskim 87
Mateusz Poradecki, Pan Lodowego Ogrodu Jarosława Grzędowicza jako pochwała wolności 101
Indeks osób 117