Klasyczne badania dokumentów. Personografia sądowa – część I

Klasyczne badania dokumentów. Personografia sądowa – część I

Pojęcie ekspertyzy dokumentów jest bardzo szerokie.

W kryminalistyce przez dokument rozumie się każdy przedmiot, który od innych przedmiotów różni się tym, że została na nim utrwalona treść intelektualna za pomocą pisma. Natomiast pismo w kryminalistyce, to każdy znak, który utrwala treść intelektualną, niezależnie od tego czy należy do alfabetu i od tego, jak został naniesiony.

Za pismo więc uważa się nie tylko pismo alfabetyczne, partykularne, ręczne, ale i wszelkiego rodzaju techniki. W związku z powyższym za dokument w kryminalistyce uważa się również taśmę magnetofonową, płytę gramofonową, karty płatnicze itp. Do pisma zaliczamy również znaki zabezpieczające dokumenty, np. znaki wodne na papierze.

Niniejsza e-publikacja pt. ,,Klasyczne badania dokumentów część I’’ jest autorską prezentacją zagadnień występujących w szeroko rozumianym pismoznawstwie – od znaczenia grafologii sądowej i jej związku z grafologiczną
oceną charakteru człowieka do fragmentów sprawozdań z badań i opinii redagowanych dla potrzeb Sądów Okręgowych i Rejonowych, Prokuratury, czy Komendy Miejskiej Policji.
W części pierwszej został przedstawiony klasyczny model badań porównawczych pisma ręcznego, od zasad pobierania materiału porównawczego według Hansa Schneickerta, pisma maskowanego, podrobionego, poprzez makrofotografię, chemię, a skończywszy na wycenie opinii sądowej na przykładzie ustawodawstwa niemieckiego XIX wieku. Część pierwszą dopełnia artykuł Henryka Grudzińskiego, ps. ,,Gralski’’ na temat fałszerstw dokumentów, zamieszczony w ,,Ilustracji Polskiej’’ w 1932 roku.

W drugiej części czytelnik poznaje współczesny warsztat pracy biegłego sądowego, czyli przykłady sprawozdań z przeprowadzonych badań graficzno – porównawczych między innymi testamentów, podpisów pełnobrzmiących,
kserokopii podpisów, podpisów widniejących na ,,umowie pożyczki pieniężnej’’, ,,dokumentach bankowych’’, ,,upoważnieniach’’, ,,oświadczeniach’’, ,,elektronicznym potwierdzeniu odbioru’’. Poszczególne rozdziały dopełniają tablice poglądowe. Przegląd stanowisk badawczych
poruszający aspekty pisma patologicznego jest również omówiony.

Gorąco zachęcamy do zapoznania się z niniejszą lekturą. Jesteśmy głęboko przeświadczeni, że nie wyczerpuje ona w pełni tematu, jednak wierzymy, że stanie się ona przyczynkiem do dalszego pogłębiania tematu związanego z pismoznawstwem, czyli personografią sądową.