Digoksyna, Archaea endosymbiotyczna, pandemie wirusowe i gatunki ludzkie

Digoksyna, Archaea endosymbiotyczna, pandemie wirusowe i gatunki ludzkie

Globalne ocieplenie prowadzi do endosymbiotycznego i kolonialnego wzrostu i neandertalizacji gatunku oraz aktywacji pozostałych gatunków macierzy neandertalskiej. Endosymbiotyczne archaiki wydzielają wiroidy RNA, które mogą zostać przekształcone za pomocą ludzkiej odwrotnej transkryptazy HERV na wiroidy DNA. Wiroidy RNA i wiroidy DNA generowane przez ludzkie archaiki mogą się hybrydyzować z sekwencjami ludzkiego wirobomu i ludzkiego genomu, tworząc nowe wirusy i pandemie. Homo neandertalis służy jako generator i rezerwuar powstających wirusów. Archaeal endosymbiont homo neanderthalis syntetyzuje digoksynę ze ścieżki izoprenoidalnej. Digoksyna jest neandertalskim hormonem ewolucyjnym. Digoksyna jest małą molekułą, która może działać na poziomie RNA łącząc, tnąc i edytując RNA i może zniszczyć wiroidy RNA jako takie. Archaea może indukować transformację komórek macierzystych ludzkich poprzez kynureninową ścieżkę katabolizmu tryptofanowego. Fenotyp Warburga wywołany przez archeologów może generować komórki macierzyste. Komórki macierzyste są chronione przed atakiem immunologicznym, a wirusy generowane przez archaiki mogą przetrwać w komórkach macierzystych. Archealna digoksyna utrzyma w ryzach pojawiające się neandertalskie wirusy, zabijając je.