Trzecia godzina dnia

Trzecia godzina dnia

Dennis J. Bennett (1917-1991), proboszcz dużej episkopalnej (anglikańskiej) parafii w Van Nuys, w Kalifornii, w pierwszą kwietniową niedzielę 1960 roku, zamiast przygotowanego kazania, na trzech kolejnych nabożeństwach opowiedział wiernym o swoim przeżyciu chrztu w Duchu Świętym oraz oznajmił, że od jakiegoś czasu modli się innymi językami. Jednocześnie zaapelował do wszystkich słuchaczy, aby nie dawali posłuchu plotkom dotyczącym parafian, którzy również czegoś takiego doznali.Ogólna reakcja była przychylna i spokojna aż do końca drugiego nabożeństwa. Wtedy to jeden z jego dwóch zastępców zerwał z siebie liturgiczne szaty, rzucił je na balustradę przed podium i z dumnie uniesioną głową wyszedł z kościoła, wołając: „Nie mogę dłużej pracować z tym człowiekiem!”.

To wywołało istną lawinę! Po nabożeństwie, na dziedzińcu przed kościołem ci, którzy byli zdecydowani pozbyć się ruchu Ducha Świętego, zaczęli agitować parafian ? zarówno tych wychodzących z kościoła, jaki przybywających na następne nabożeństwo. Pewien mężczyzna stanął na krześle i wołał: „Wyrzucić tych przeklętych mówiących językami!”.

Kontrast był uderzający: z jednej strony gwałtowna reakcja „opozycji”, a z drugiej ? spokojna reakcja ludzi, którzy otrzymali chrzest w Duchu Świętym i opowiadali swoje przeżycia. Ich twarze wyrażały Bożą miłość oraz radość mimo ogólnego zamieszania, bo nareszcie mogli swobodnie i otwarcie dawać świadectwo prawdzie.(z przedmowy do wydania polskiego)