Teoria i praktyka edycji nowożytnych źródeł w Polsce (XVI-XVIII w.)

Teoria i praktyka edycji nowożytnych źródeł w Polsce (XVI-XVIII w.)

Recenzowana publikacja wprowadziła do obiegu naukowego wiele nowatorskich ustaleń metodycznych i zaproponowała nowe rozwiązania, wytyczając w ten sposób dalsze kierunki rozwoju ruchu edytorskiego. Pozytywną stroną recenzowanego tomu jest również obecność wielu interesujących wniosków oraz propozycji syntetycznych i analitycznych, prowokujących do dyskusji historyków i polonistów zajmujących się działalnością edytorską. Publikacja spełniła postawione przez jej redaktora zadania, bowiem oprócz walorów poznawczych, posiada ona znaczne funkcje dyskusyjne, konieczne dla dalszego rozwoju nauki historycznej.
(Z recenzji prof. dr. hab. Marka Wagnera)

Edytorstwo naukowe rozwija się u nas coraz dynamiczniej, ukazuje się wiele nowych opracowań. Niestety nie towarzyszy temu odpowiednia refleksja metodologiczna. Artykuły zawarte w zbiorze przygotowanym przez Adama Perłakowskiego w jakiś sposób wypełniają tę lukę, choć niewątpliwie nie dają odpowiedzi na wiele intrygujących nas pytań. Niemniej stawiają, a niekiedy także głęboko analizują problemy badawcze, których rozwiązanie powinno przyczynić się do lepszego rozwoju edytorstwa źródeł w naszym kraju oraz poza jego granicami, wszędzie tam, gdzie nawiązuje się do tradycji Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Poszczególne teksty przygotowane zostały przez wybitnych znawców i mimo wspólnej tematyki edytorskiej, każdy z nich jest odrębny i stanowi osobną całość. Niekiedy jednak świetnie się uzupełniają. Pozostaje mieć nadzieję, że inicjatywa Krakowskich Spotkań Źródłoznawczych będzie kontynuowana i ukażą się kolejne publikacje, rozwijające tematy poruszane w niniejszej pracy.
(Z recenzji dr. hab. Marka Ferenca)