Sztuka kaligrafii prawie filozoficzne zmyślone opowieści

Sztuka kaligrafii prawie filozoficzne zmyślone opowieści

Autor, jak na debiutanta, dość odważnie otwiera drzwi do literatury. Nie daje się zaszufladkować, nie mizdrzy się do czytelnika [...] Buduje natomiast własny świat, niby dobrze nam znany, zwłaszcza w pierwszych czterech opowieściach, ale już po chwili znajdujemy się w innym wymiarze. Realizm traci grunt pod nogami, a proste opowiadanie zamienia się w filozoficzną powiastkę. Proste sprawy ulegają metaforyzacji i mitologizacji. Pod powłoczką ludzkich historii kryją się myśli, które nie pozwalają odłożyć książki, aż nie przeczyta się ostatniego zdania. Bo w tej subtelnej prozie ważne są także suspensy. Stefan Drajewski Zebrane opowiadania w tomie Sztuka kaligrafii przypominają mini traktaty filozoficzne [...], jednocześnie proza ta nasiąknięta jest aurą tajemniczości, przywodzącą na myśl prozę Brunona Schulza, w której zaciera się granica między rzeczywistością a mitem. Można polemizować z autorem, czy rzeczywiście historia jest nauczycielką życia, czy ludzie i wydarzenia są przewidywalne, czy w takim razie pozbawieni jesteśmy wolnej woli? A może jest tak, że wystarczy machnięcie skrzydłem motylim, żeby zmienić bieg wypadków? Zofia Staniszewska Opowiadania Preislera [...] oscylują pomiędzy światem realnym i magicznym. Ich bohaterowie, z woli autora, rzuceni w niezwykłe, graniczne turbulencje, mocują się z przydanymi im brzemionami losu. Preisler, jak bohater tytułowego opowiadania, ćwiczy na naszych oczach sztukę kaligrafowania. Cieszy się nią i zaskakuje.