Święta Jadwiga Królowa

Święta Jadwiga Królowa

Czym może dzisiaj fascynować młodziutka Jadwiga, królowa Polski sprzed 600 lat, bo że fascynuje, to nie ulega wątpliwości. Miała 25 lat, gdy umarła. Króciutkie życie, krótkie rządy. A jednak zdążyła zostać świętą. Na dodatek piękna, mądra, wykształcona, uwielbiana przez poddanych.
A czasy były niespokojne i dla Polski, i dla Europy. Nie były to więc czasy dla słabych i tchórzliwych. Nie były to czasy dla wrażliwych władców. A mimo to Jadwiga była delikatna, wrażliwa na ludzką krzywdę, sprawiedliwa i oddana Bogu. To również jej zawdzięczamy potęgę Polski, jej rozkwit i fantastyczne przedsięwzięcia polityczne zapewniające także Europie większą równowagę. Nie byłoby takiego rozwoju cywilizacyjnego Europy Wschodniej, zwłaszcza nauki, bez jej udziału. To był szczęśliwy okres dla Polski i Litwy.
Ta podróż z aparatem w ręku po Jadwigowych śladach uzmysłowiła mi, jak wielką rolę odegrała w rozwoju cywilizacji europejskiej. Andegawenia nad Loarą, Węgry, Praga, Wiedeń, Kraków, Lwów, Wilno – to obszar, na którym królowa zostawiła cenne ślady swojej witalności i mądrości. Przemierzmy dziś ten kawałek świata dla przypomnienia świetności niegdysiejszej oraz ku natchnieniu i przestrodze współczesnych.

Stanisław Markowski