Świat się w mych oczach dwukrotnie zawalił

Świat się w mych oczach dwukrotnie zawalił

W oparciu o własne bardzo bogate doświadczenia (m.in. zebrane w czasie misji dyplomatycznej w Londynie) Stanisław Łoś dokonuje analizy wielu ważnych politycznych aktów (np. pokoju brzeskiego czy traktatu z Locarno) i tendencji (szczególnie relacji z Niemcami), uzupełniając często wiedzę na ich temat czy też polemizując z ich dominującymi interpretacjami. Jego rozważania należą do najbardziej przenikliwych tekstów na ten temat, jakie pozostawiła po sobie dwudziestowieczna polska myśl polityczna.

 Książka Stanisława Łosia (1890?1974) jest też przykładem zajmująco napisanej i wartościowej poznawczo prozy wspomnieniowej, w której losy autora i jego rodziny od czasów zaborów po II wojnę światową przedstawione zostały na szerokim tle historycznym i społecznym. Z wykształcenia prawnik, z zawodu dyplomata i historyk starożytności, z pasji konserwatywny publicysta, a przy tym ziemianin, działacz dążący do zbliżenia Polaków z innymi narodami, potomek rodziny szlacheckiej o wielowiekowych tradycjach ? Łoś był człowiekiem licznych talentów i zainteresowań, których ślad odnaleźć można w tematyce jego osobistej relacji oraz przyjętej w niej perspektywie. Jako pisarz łączył on zmysł obserwacji, nastawienie na życiowy konkret z umiejętnością rozległej syntezy; wychodził od zastanawiającej anegdoty, by przejść do rozważań z dziedziny historiozofii. Zdrowy rozsądek i pogodny charakter pozwoliły mu zachować ? tak rzadki w epoce wielkich wojen, kolektywnego myślenia i zaślepiających politycznych namiętności ? życzliwy, a zarazem trzeźwy ogląd spraw i ludzi. Z tych względów jego świadectwo jest szczególnie interesujące.