Rozważania o sposobie przywrócenia dyscypliny wojskowej do jej klasycznej i doskonalszej postaci

Rozważania o sposobie przywrócenia dyscypliny wojskowej do jej klasycznej i doskonalszej postaci

Kim jednak właściwie jest autor klasycznego dzieła XVI-wiecznej hiszpańskiej myśli wojskowej? Na kartach swoich rozważań Sancho de Londono jawi się jako człowiek doskonale znający swoje rzemiosło, pełen doświadczeń i wieloletniej praktyki. Bije od niego wielki szacunek do przełożonych, wielkie oddanie monarchii hiszpańskiej i przede wszystkim umiłowanie swojej profesji. Z drugiej strony Hiszpan jest człowiekiem oczytanym, doskonale znającym klasyczną literaturę (w tekście zamieszcza własne przekłady fragmentów „Illiady” Homera) jak i historię o czym świadczą liczne anegdoty i opowieści dotyczące m.in. Juliusza Cezara, Hannibala czy Aleksandra Wielkiego. Można z całą pewnością stwierdzić, że Sancho de Londono był osobistością znaną i poważaną w armii. Świadczyć o tym może nie tylko osobiste zlecenie spisania Discursco sobre la forma… przez samego księcia Albę, ale i umieszczenie Londono jako mentora i wykładowcę sztuki wojennej w rozmowie z Alfonso de Vargasem w drugim najważniejszym dziele z nurtu „humanizmu wojskowego”, czyli Espejo y Disciplina Militar pióra Francisco de Valdésa. Życie i przebieg służby Londono w pełni jednak potwierdzają reputację jaką Maestre de Campo cieszył się za życia. Urodził się najprawdopodobniej w 1515 r. w miejscowości Hormilla (prowincja La Rioja, północno-wschodnia część Hiszpanii). Lekkość pióra jaką widać w dziele Londono oraz znajomość klasycznej literatury wynikały zapewne z wykształcenia, które przyszły Maestre de Campo odebrał w Alcalá de Henares gdzie studiował matematykę i łacinę...