Proces norymberski

Proces norymberski

Chcielibyśmy jasno stwierdzić, że nie zamierzamy obwiniać narodu niemieckiego. Gdyby szerokie rzesze narodu niemieckiego chętnie przyjęły program partii narodowosocjalistycznej, niepotrzebne byłyby SA, niepotrzebne byłyby również obozy koncentracyjne i gestapo.
Robert H. Jackson,
główny oskarżyciel amerykański

Proces największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy, trwający od 20 listopada 1945 roku do 1 października 1946 roku w Norymberdze przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym, opierał się na zastosowanej po raz pierwszy zasadzie odpowiedzialności polityków i dowódców wojskowych za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciw ludzkości. Alianci, którzy pokonali Hitlera i podległe mu organizacje w wyniku potężnego starcia zbrojnego, przygotowali na moment kapitulacji listy z nazwiskami miliona poszukiwanych osób. Spośród owego miliona dwadzieścia jeden osób znalazło się w końcu na ławie oskarżonych w głównym procesie. Kilku innym udało się ujść przed rozprawą: albo popełniły samobójstwo, albo z innych jeszcze powodów były poza zasięgiem międzynarodowego trybunału.
Głośna, klasyczna już książka Joe J. Heydeckera i Johannesa Leeba prezentuje tło procesu i przywołuje atmosferę tamtych lat, zawiera także zeznania oskarżonych i świadków oraz sentencje wyroków. W tym kolejnym polskim wydaniu znalazły się usuwane przed laty przez komunistyczną cenzurę fragmenty dotyczące paktu Hitlera ze Stalinem oraz zbrodni katyńskiej.