Ojciec Goriot

Ojciec Goriot

Ojciec Goriot jest powieścią wybitnego francuskiego pisarza Honoriusza Balzaka należącą do ścisłego kanonu literatury pięknej. Powieść została wydana w 1835 roku, ale jej akcja rozgrywa się w roku 1819, czyli kilka lat po klęsce Napoleona pod Waterloo. Centralnym wątkiem powieści jest tragiczna historia ojca odrzuconego przez swoje dzieci. Główny bohater, Jan Joachim Goriot, jest przedstawicielem paryskiej klasy średniej, dobrym człowiekiem, który zrujnował się dla zapewnienia dobrego startu w życiu swoim dwóm córkom. Niewdzięczne dzieci wykorzystują pomoc ojca, nie kryjąc równocześnie, że się go wstydzą. Odcinają się od niego, kiedy tylko kończą mu się pieniądze. Zgodnie z balzakowską koncepcją powieści, dramat starego Goriot jest pretekstem do rozwinięcia innych wątków i szerszego przedstawienia przemian, jakie zachodzą w społeczeństwie francuskim w okresie Restauracji Burbonów. W paryskim pensjonacie sprytnej pani Vauquer obok ojca Goriot spotykamy innych bohaterów, przede wszystkim zbrodniarza Vautrina i ambitnego studenta Rastignaka, który przyjechał do stolicy z prowincji i jest gotowy na wszystko, by wspiąć się na wyższą pozycję społeczną.
Ojciec Goriot wchodzi w skład cyklu powieści i opowiadań zwanego Komedią ludzką, w którym Balzac podejmuje genialną próbę ukazania pełnego obrazu społeczeństwa francuskiego pierwszej połowy dziewiętnastego wieku.
Lektura dla szkół średnich