Nauki Mistrzów

Nauki Mistrzów

Skomplikowana i subtelna gra władzy, zaufania i namiętności – wykłady o mistrzostwie George’a Steinera.

Los Angeles Times
Steiner pokazuje, na czym jego zdaniem polega nauczanie i uczenie się, jeśli podchodzi się do nich z pełnym sercem. Robert Boyers

W dzisiejszych rozmowach na temat edukacji nie wspomina się o „mistrzostwie”. Tymczasem to właśnie kontakt między mistrzem a uczniem omawia George Steiner w Naukach mistrzów.
Książka zagłębia się w niezwykle skomplikowaną i subtelną grę władzy, zaufania i namiętności, nasycających pedagogikę w najgłębszym sensie tego słowa. Oparte na wykładach wygłoszonych przez Steinera w 2001 r. na Harvard University Nauki Mistrzów przywołują słynne postacie: Sokratesa i Platona, Jezusa i uczniów, Wergiliusza i Dantego, Heloizę i Abelarda, Tyho Brache i Johanna Keplera, Baal Szem Towa, mędrców konfucjańskich i buddyjskich, Edmunda Husserla i Martina Heideggera, Nadię Boulanger i Knuta Rockne’go. Napisane wyrazistym językiem, pełne pasji wykłady są mistrzowskim przedstawieniem niezwykłej godności i zagrożeń, którymi przesycony jest związek między prawdziwym nauczycielem i uczniem.


Prof. George Steiner (Paryż, 1929 r.), członek honorowy American Academy of Arts and Sciences i oksfordzkiego Balliol College, odznaczony Legią Honorową, a przez Królewska Akademię Belgijską - Medalem Króla Alberta. W 1998 r. otrzymał nagrodę Trumana Capote za całość dorobku literackiego, w tym samym roku został wybrany na członka Akademii Brytyjskiej. Obecnie obejmuje katedrę literatury porównawczej na Oxford University oraz katedrę poetyki na Harvard University; członek nadzwyczajny Church College na Cambridge University. Współpracownik New Yorkera, Times Literary Supplement oraz The Guardian. Mieszka w Cambridge w Anglii.

Spośród jego prac naukowych można wymienić: Tolstoy or Dosotyevsky (1958), krytyczna analizę dzieła dwóch wielkich rosyjskich powieściopisarzy, The Death of Tragedy (1961), W zamku Sinbrodego: kilka uwag w kwestii przedefiniowania kultury (1971, wyd. polskie 1993), No Passion Spent: Essays 1978-96 (1996), Po wieży Babel (1975, wyd. polskie 2000). Ta ostatnia książka, poświęcona tłumaczeniu została zaadaptowana dla telewizji jako Tongues of Men. George Steiner jest też autorem powieści takich jak Proofs and Three Parables (1992) oraz The Portage to San Cristobal of AH (1981). W roku 1997 opublikował autobiografię Errata: an Examined Life, a wydana w roku 2001 książka Gramatyki tworzenia (wyd. polskie 2004) podejmuje tematy sięgające od kosmologii po poezję.