Mińsk i Mińszczyzna w XX-wiecznej literaturze polskiej

Mińsk i Mińszczyzna w XX-wiecznej literaturze polskiej

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. i wojnie polsko-bolszewickiej Mińsk Litewski nie powrócił w granice odrodzonej Rzeczypospolitej, stając się niebawem stolicą Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej, a Ziemia Mińska została przedzielona granicznym kordonem. Jednak stamtąd wywodziło się wielu wybitnych polskich twórców, jak np. poeta, prozaik i artysta miniaturzysta Bogusław Adamowicz. Na Białorusi w rewolucyjnym zamęcie zginął jeden z najwybitniejszych pisarzy Młodej Polski, Tadeusz Miciński, oficer oświatowy w I Korpusie Polskim. Z Mińszczyzną związani byli w młodości klasycy XX-wiecznej literatury kresowej: Michał Kryspin Pawlikowski, Florian Czarnyszewicz i Sergiusz Piasecki. W ziemiańskich dworach tej krainy wychowali się m.in. reportażysta Melchior Wańkowicz oraz malarz i eseista Józef Czapski. W Mińsku na początku XX stulecia urodzili się twórca emigracyjnego Instytutu Literackiego i paryskiej „Kultury” Jerzy Giedroyc oraz PRL-owski literat i partyjny funkcjonariusz Jerzy Putrament… Warto przypomnieć te bardziej i mniej znane postacie, a zwłaszcza ich ? często niedostrzegane bądź pomijane ? związki z Mińskiem i Mińszczyzną.