Losowi na przekór

Losowi na przekór

Autobiografia Andrzeja Wielowieyskiego to nie tylko literacki zapis bezcennej pamięci, w której zapisały się wydarzenia ostatnich kilkudziesięciu lat polskiej historii. To również fascynujący przewodnik po dziejach naszej walki o niepodległość, o otwartość Kościoła i trwałe fundamenty narodowego rozwoju. Spadkobierca rodziny o tradycji prawie tak długiej jak polska państwowość opowiada o Polsce międzywojennej widzianej oczami dziecka, o moralnych dylematach młodego żołnierza AK, który z trudem odnajduje się w świecie, gdzie zabija się nie tylko wrogów, ale też o trudnych wyborach, przed którymi stali młodzi Polacy, kiedy władzę w kraju przejęli komuniści.
Podążając za życiem i wyborami Andrzeja Wielowieyskiego, sami stajemy się świadkami przełomowych wydarzeń polskiej historii ostatnich kilkudziesięciu lat. A gdy mamy Go za przewodnika, historia ta staje się bardziej zrozumiała, a i my bardziej wobec niej wyrozumiali. Również dzięki temu – jestem o tym przekonana – książka ta wejdzie do kanonu najważniejszych świadectw naszej najnowszej historii.
Aleksandra Klich
Czas zacząć – skoro powoli zbliżam się do 90. roku życia – opowieść o moich doświadczeniach przełomów ubiegłego wieku. Było ich aż trzy: 1914-1921, 1939-1952 i 1980-2015. Przeorały one głęboko naszą rzeczywistość i nas samych. Dziś mamy dużo nowych doświadczeń, ale to, kim jesteśmy, tym przełomom przede wszystkim zawdzięczamy.
Andrzej Wielowieyski
Andrzej Wielowieyski (rocznik 1927), żołnierz AK, działacz katolicki, szef ekspertów „Solidarności” w 1981 r. i negocjator Porozumień Gdańskich. Współorganizował Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie, uczestniczył w rozmowach Okrągłego Stołu, był parlamentarzystą Unii Wolności, 13 lat przepracował w Radzie Europy. Opublikował: Przed trzecim przyspieszeniem. Szkice do zagadnień rozwoju społecznego (Znak, Biblioteka Więzi, 1968), Przed nami małżeństwo (Znak, 1972, 1974 i 1989), Tajemnice i niespodzianki historii (Biblioteka Więzi, 2004) i Na rozdrożach dziejów. Historie prawdziwe i alternatywne (Collegium Civitas, ECS, Trio, 2012).